Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • E-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Voorwaarden voor hergebruik
    • Disclaimer
    • Voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid

Informatie terzijde

Het vader-huis
Toon afbeeldingen van Het vader-huis

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0,28 MB)

ebook (2,74 MB)






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

 

Het vader-huis

(1903)–Karel van de Woestijne– Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende
[pagina 27]
[p. 27]

Voor-zang

[pagina 29]
[p. 29]

[Het huis mijns vaders...]

 
Het huis mijns vaders, waar de dagen trager waren,
 
was stil, daar 't in de schaduwing der tuinen lag
 
en in de stilte van de rust-gewelfde blaêren.
 
- Ik was een kind, en mat het leven aan den lach
 
van mijne moeder, die niet blij was, en aan 't waren
 
der schemeringen om de boomen, en der jaren
 
om 't vredig leven van den roereloozen dag.
 
 
 
En 'k was gelukkig in den schaduw van dit leven
 
dat naast mijn droomen als een goede vader ging....
 
- De dagen hadden mij de vreemde vreugd gegeven
 
te weten, hoe een vlucht van groote vooglen hing,
 
iederen avond, in de teedre zomer-luchten
 
die zeegnend om de ziel der needre menschen gaan,
 
als de avond daalt, en maalt in avond-kleur de vruchten
 
die rustig-zwaar in 't loof der stille boomen staan.
 
 
[pagina 30]
[p. 30]
 
... Tóen kwaamt gíj zacht in mij te leven, en we waren
 
als schaemle bloemen in den avond, o mijn kind.
 
En 'k mínde u. - En zoo 'k véle vrouwen heb bemind
 
sinds, dien, met moeden geest of smeekende gebaren:
 
ú minde ik; want ik zag uw kinder-oogen klaren
 
om schuine bloemen in de tuine', en uw aanschijn
 
om mijn eenzelvig doen en denken tróostend zijn,
 
in 't huis mijns vaders, waar de dagen tráge waren....

Vorige Volgende