Verzameld journalistiek werk. Deel 1. Nieuwe Rotterdamsche Courant juli 1906 - juni 1907

[p. 552]

Kamerdebat

Pieter Daens, de broeder van priester Daens, heeft gisteren in de Kamer de regeering aangevallen. Hij verweet het voorgaande Kabinet, dat het zich misdragen had jegens de Kamer in zake de forten van Antwerpen en het parlement had beleedigd, door de mijnwet in te trekken. Waar tegenover staat, dat het ministerie-deSmet niets heeft gedaan voor de werklieden, die voortgaan slavenarbeid te verrichten voor hongerloonen. En de belastingen zijn toegenomen.

Wat kunnen wij verwachten van het nieuwe ministerie? Het zal ons het algemeen stemrecht niet brengen. Vijftien jaar geleden - zoo klaagde de christen-demokraat Pieter Daens - vijftien jaar geleden hadden de christendemokraten een aantal uitstekende mannen in hun gelederen, die allen hervorming van het kiesrecht verlangden; zij hebben hun meening van vroeger verloochend.

De bisschoppen en de heer Woeste hebben de schoone hoop van vroeger jaren doen vervliegen, en wie nog op christelijk-demokratisch standpunt durven blijven staan, worden vervolgd in hun particulier bestaan. Men laat ze verhongeren. En toch zullen de nieuwe denkbeelden zegevieren. Onlangs heeft men er een aanwijzing voor kunnen zien, toen 19 katholieken, met de socialisten, voor het amendement Beernaert gestemd hebben.

Pieter Daens eindigde met een toespraak tot de twee demokratische ministers Renkin en Helleputte. Hij vroeg deze twee, of zij hun best wilden doen, het heele ministerie en de clericale partij tot algemeen stemrecht over

[p. 553]

te halen. Laten zij zich toch onttrekken aan den verderfelijken invloed van den heer Woeste, den boosdoener, die thans jubelt terwijl zijn vijand, priester Daens, arm en verlaten in doodstrijd ligt.

Later op den dag is Woeste veel aan het woord geweest. Hij ontkende, dat het verschil van meening onder de katholieken iets te beteekenen zou hebben. Oude rechterzijde en jonge rechterzijde, dat zijn slechts woorden, zeide Woeste. Wij zijn conservatieven. Wij zijn de demokraten in den waren zin des woords.

De linkerzijde lachte herhaaldelijk terwijl Woeste aan het woord was en Pieter Daens kon niet laten op een gegeven oogenblik te roepen: houd je dan toch stil, man!, wat nieuw gelach veroorzaakte.

Woeste stak vinnig terug en sprak over allerlei staatkundige problemen zijn meening uit. Over persoonlijken dienstplicht zeide hij, dat het voert naar het programma van de socialisten en naar de opheffing van de legers. Uitbundig prees hij de voortreffelijkheid van het bijzonder onderwijs.

Wat heeft dat allemaal met de regeeringsverklaring te maken, riep Franck.

Woeste kwam op de regeeringsverklaring terug en zeide, dat de heele rechterzijde die verklaring goedkeurde. Hij eindigde met een schildering van de schoone vooruitzichten, die de komst van het ministerie de Trooz opende.

N.R.C., 16 Mei 1907.