Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie (2007)

Informatie terzijde

Titelpagina van Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie
Afbeelding van Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzieToon afbeelding van titelpagina van Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.34 MB)

Scans (10.04 MB)

ebook (4.20 MB)

XML (0.58 MB)

tekstbestand






Editeur

Anne Marie Musschoot



Genre

poëzie

Subgenre

verzameld werk
gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

(2007)–Karel van de Woestijne–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 574]
[p. 574]

[Nog vóor de glans van een dagen]

 
Nog vóor de glans van een dagen
 
beglijdt en wascht mijn gezicht,
 
voel 'k over de waetren geslagen
 
schamp-schichtige scheuten van licht.
 
 
 
Aan den broozen boog van de bronnen,
 
op de koele kaalt van het wad,
 
schiet een klaarte, uit diepten geronnen,
 
in schervelen opengespat.
 
 
 
Nog komt geen morgen verbleeken
 
de wake der ochtend-beê:
 
reeds blanken de bibbrende kreken
 
en het logge ontwaken der zee.
 
 
 
Nóg kroest geen kreevlen de zwaarte
 
der woelige hemel-vacht:
 
reeds welft het water een klaarte
 
den navel uit van den nacht.
 
 
 
- Gestegen, ben ik gebleven
 
de bezwaarde van goud en lood.
 
Is vloeiën dan 't eenige leven?
 
Is al 't gedeegne de dood?
 
 
 
o Wateren zonder gedenken,
 
o wateren zonder waan
 
die de steêgste korsten zult drenken
 
tot ze zelf in waetren vergaan;
 
 
 
o waetren waar alle verstarren
 
in eigen vernietigen zakt,
 
tot de ziekte van willen en marren
 
in effen lichten vervlakt;
 
 
 
verzijpe, o waetren, de schorre:
 
zij bevestigt het teeken der baar,
 
en gij laat geen gelaat verdorren
 
of het blijft van uw weemlen klaar,

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken