Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 645]

III

Ik stond...

- Wat dreef mij hier te dezer reê?

Wat jagen van mijn boezem, welke geest,
uit zekerheden en een zoete rust
naar deze haven, waar 'k niet weten kon
of er een herberg wachtte voor mijn nacht,
of er een zon zou rijzen voor mijn dag,
of 'k er een vriend zou vinden voor mijn vraag,
en mijne vreugd de vrouwe die ze ontvang'
blijde of gedwee, en die mij sussen zou
wanneer een zoet verdriet me drijven mocht
in haar weeke armen?...

- Och, 'k en wete 't niet.

De dagen van het leven zijn te lang,
dat men nog wete, 'wijl het avond wordt,
wat de ochtend aan verlangen kende, of nood...
En 'k was gegaan, ter zoomen van de zee,
waar in zijn boot, de spanen reê ter hand,
de Tijd wachtte, en mij aan-zag, sprakeloos.
En 'k had de boorden van den boot betrêen, -
weet ik waarom? Misschien, omdat ik moest
gaan leeren, wat mij 't leven zoete miek
en, beurtlings, bitter...