De blikken fluit

[p. 12]

[Twee knieën knielden in het gras]

Twee knieën knielden in het gras,
Omdat hun baas aan 't bidden was.
De ene zei: ‘Het is toch wat.
Nu is het gras al weer zo nat.’
De andre klaagde: ‘Ik word ziek
En krijg beslist weer rheumatiek.’
Toen sloeg hun meester een groot kruis
En nam zijn knieën mee naar huis.