De reddingsboot,
naar F. Musin.
De schilder Musin had een stout denkbeeld, toen hij het waagde het zeestrand bij stormweêr op het doek te brengen, daar de bijna onoverkomelijke moeielijkheden, verbonden aan een trouw weêrgeven der twijfelachtige lichteffecten, veroorzaakt door de jagende wolken, die het zonlicht voor het gezicht verbergen, alsmede het stoffeeren van het eentoonige zeestrand voor jonge kunstenaars veelal de struikelblokken zijn, waarop hunne pogingen schipbreuk lijden.
Het is wellicht ook om het eentoonige aangenaam te breken, dat zijn schilderij de reddingsboot heet, en daarin mag men zeggen dat hij volkomen gelukt is. De stormachtige lucht, die boven de onstuimige golven hangt, blijft echter het schoonste gedeelte der schilderij en geeft deze hare grootste waarde. Dit neemt niet weg, dat het in zee brengen der reddingsboot kleur geeft aan het tafereel, zoodat het geheel gerust eene plaats mag aangewezen worden onder de talrijke kleine stukjes, welke de schakels en overgangen in de geschiedenis eener schilderschool zijn.
Auteursrechtvrij