De Gids. Jaargang 156

[p. 610]

Medewerkers aan dit nummer

paul beers (1935) vertaalde werk van Jean-Paul Sartre, Karl Jaspers en Erich Fromm, het volledige oeuvre van Witold Gombrowicz en enkele boeken van Marian Pankowski naar de Duitse en Franse edities. Vertaalde vervolgens uit het Duits vier prozawerken, alle poëzie en de ‘Frankfurter Vorlesungen’ van Ingeborg Bachmann, een roman van Hermann Broch en fragmenten van Robert Musil en recentelijk het laatste prozawerk en de nagelaten essays van Marguerite Yourcenar. Nam in 1992 van de overleden Thomas Graftdijk diens werk over als redacteur van het verzameld werk van Sigmund Freud, en voltooide de door deze begonnen vertaling van Golo Manns Erinnerungen und Gedanken.

peter bergsma (1952) studeerde vertaalkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij vertaalde 42 boeken uit het Engels/Amerikaaans van onder anderen J.M. Coetzee, Matt Cohen, William Golding, John Hawkes, Ernest Hemingway, Vladimir Nabokov en George Steiner. In oktober 1992 verscheen zijn vertaling van Thomas Pynchons Gravity's Rainbow onder de titel Regenboog van zwaartekracht.

anneke brassinga (1948) vertaalde zeventien boeken en voltooit nu de vertaling van een keuze uit de Mémoires van Saint-Simon. Onlangs verscheen bij De Bezige Bij, die ook haar poëzie publiceert, haar prozabundel Hartsvanger.

piet calis (1936), redacteur van De Gids, publiceerde Onze literatuur tot 1916 (1983) en Onze literatuur vanaf 1916 (1984). In 1989 promoveerde hij op het proefschrift Het ondergronds verwachten. Schrijvers en tijdschriften tussen 1941 en 1945.

sjaak commandeur (1953) studeerde Nederlands en vertaalkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij vertaalde onder meer werk van Bellow, Berger, Boyle, Brodsky, Burgess (1985; met Sjaak Commandeur; bekroond met de Martinus Nijhoff-prijs 1982), Carver, Hijuelos, Kosinski, Nabokov en Yeats.

frans van dooren (1934) studeerde klassieke talen en Italiaanse taal- en letterkunde. Hij vertaalde onder (veel) meer Epigrammen, Erotogrammen en De pittigheid van wrange vijgen van Martialis; De heerser, Intermezzi uit de Mandragola en La Mandragola - De Alruin van Niccolò Machiavelli; Gedachten, Vijf Canti en Zangen (1 Canti) van Giacomo Leopardi; Sonnetten (twee bundels, resp. 1979 en 1986) van Michelangelo; Sonnetten, De dood van Laura en Brief aan het nageslacht van Francesco Petrarca; De onmetelijkheid van het ogenblik van Mario Luzi; De goddelijke komedie en La Vita Nuova - Het Nieuwe Leven van Dante Alighieri en Dichteressen uit het cinquecento. In 1990 werden zijn vertalingen van Italiaanse klassieken bekroond met de Martinus Nijhoff-prijs.

theodor duquesnoy (1942) studeerde Duitse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij vertaalde onder andere de memoires van Elias Canetti, verschenen onder de titels De behouden tong, De fakkel in het oor en Het ogenspel, en een elftal verhalen van Stefan Zweig. Najaar '93 verschijnt zijn vertaling van Canetti's aforismenbundel Vliegenpijn.

marijke emeis studeerde, na een veelbelovende carrière als directiesecretaresse bij Amerikaanse firma's, Nederlands en volgde een opleiding voor tolk-vertaler. Zij heeft de afgelopen jaren werk vertaald van onder anderen Wole Soyinka, J.L. Carr, Jim Crace, Marianne Wiggins, Saul Bellow en Salman Rushdie.

anton haakman (1933). Schrijver van Achter de spiegel, Liberty, Uitvluchten, Helse machines, De onderaardse wereld van Athanasius Kircher en Het Paradijs (najaar 1993). Vertaler van Pavese, Pilhes, Magris, Praz, Castiglione en Montaigne.

m. d'hane-scheltema (1932) studeerde klassieke talen aan de Universiteit van Amsterdam. Zij vertaalde van Aristophanes Kikkers en Wolken, van Juvenalis de Satiren (bekroond met de Martinus Nijhoff-prijs 1986), van Ovidius de Metamorphosen en de bundel Griekse epigrammen De Spiegel van Laïs.

[p. 611]

hero hokwerda (1949) studeerde klassieke talen en promoveerde in 1991 op Tussen verleden en toekomst. Nieuwgriekse traditie en ideologie in het werk van Dimítris Chatzís (1913-1981). Belangrijkste vertalingen: Het dubbele boek en Het einde van ons stadje van Dimítris Chatzís, Op weg naar Ofrynio van Fílippos Drakondaïdís, Het derde huwelijk, Het wisselgeld en De vreselijke rechterstoel van Kostas Tachtsís, Hondewacht van Nikos Kavvadías. Poëzie: Momenten en Drie brieven aan moeder van Kostas Montis, Maraboe en andere gedichten van Nikos Kavvadías (vertaalprijs 1990 van de Griekse Vereniging van Literaire Vertalers), Biografie en andere gedichten van Nasos Vayenás (met Marko Fondse), Lof zij - To axion esti van Odysséas Elytis (met Andriëtte Stathi-Schoorel) en gedichten en proza van Kostas Karyotakis (in De Tweede Ronde).

jeanne holierhoek vertaalde een dertigtal literaire werken uit het Frans, met name zeven boeken van Michel Tournier (De meteoren, De gouden druppel, De fetisjist, Gilles en Jeanne, Dwaze liefdes, Het nachtelijk liefdesmaal en de nog te verschijnen vertaling van Le vent Paraclet), alsook werken van Simone de Beauvoir, Hervé Guibert, de biografieën van Michel Foucault en Roland Barthes; daarnaast publiceerde ze artikelen over deze en andere Franse auteurs.

w.l. idema (1944) is sinds 1976 hoogleraar Chinese taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Leiden. Hij vertaalde o.a. Mijnheer Dong Het verhaal van de westerkamers in alle toonaarden, China's beroemdste liefdesgeschiedenis; Du Fu De verweesde boot. Klassieke Chinese gedichten; Spiegel van de klassieke Chinese poëzie. Van het Boek der Oden tot de Qing-dynastie (bekroond met de Martinus Nijhoff-prijs 1992) en De man met de kroezende baard. Chinese verhalen uit de Tang-dynastie.

wiel kusters (1947), redacteur van De Gids. Dichter, essayist en hoogleraar Algemene en Nederlandse Letterkunde aan de Rijksuniversiteit Limburg.

karol lesman (1951) studeerde Poolse taal- en letterkunde in Amsterdam en Kraków. Vertaalde proza van onder anderen Marian Pankowski, Janusz Korczak, Paweł Huelle, Kazimierz Brandys en Marek Hłasko. In januari 1993 verscheen zijn vertaling van de roman Onverzadigbaarheid van Stanisław Ignacy Witkiewicz. Werkt momenteel aan de vertaling van Witkiewicz' tweede roman, Afscheid van de herfst.

kitty m. van leuven zwart is hoogleraar aan het Instituut voor Vertaalwetenschap van de Universiteit van Amsterdam.

nelleke van maaren (1941) studeerde Franse taalen letterkunde. Zij vertaalde, uit het Frans, Duits en Engels, werk van onder anderen Eneid Starkie (Rimbaud), Edmund Wilson (Axels burcht), Botho Strauss (De jonge man, Niemand anders, Bezoekers en Slotkoor), Leo Perutz (De Marquez de Bolibar, De Meester van de jongste dag en De Judas van Leonardo), Friedrich Nietzsche (Het geval Wagner), Heinrich von Kleist (Over het marionettentheater), Victor Segalen (René Leys) en C. Pichois/Ziegler (Beaudelaire; met Truus Boot).

frida de matteis-vogels (1930) vertaalde van Primo Levi Is dit een mens, Het respijt, Het periodiek systeem, De kruissleutel, Lilith, Zo niet nu, wanneer dan? en De verdronkenen en de geredden; van Salvatore Satta De dag des oordeels; van Giacomo Debenedetti 16 oktober 1943; van Cesare Pavese Jouw land en Ballingen. Eigen werk: De harde kern (1992).

caroline meijer (1962) studeerde Grieks en archeologie te Londen en vertaalwetenschap te Amsterdam. Werkt als freelance-vertaler. Publiceerde een vertaling van enkele gedichten van Odysséas Elytis.

kees mercks is verbonden aan het Slavisch Seminarium van de Universiteit van Amsterdam. Zijn vertalingen van moderne Tsjechische literatuur - onder meer Het vragenformulier van Jiří Gruša, De bijl en Guinese biggetjes van Ludvik Vaculik, Al te luide eenzaamheid en Ik heb de koning van Engeland bediend van Bohumil Hrabal, Praagse ochtenden en Liefde en straatvuil van Ivan Klíma, toneelwerk van Václav Havel (samen met Sjoerd de Jong) en De ster van Josef Roubĩcek van Jirí Weil - werden bekroond met de Martinus Nijhoff- en de Aleida Schot-prijs.

ton naaijkens (1953) studeerde Duitse letterkunde te Utrecht en werkt aan het Instituut voor Vertaalwetenschap (UvA). Belangrijkste vertalingen: poëzie in diverse tijdschriften en voor Poetry International (vanaf 1977); van Robert Musil Het postume werk van een levende, Brieven aan Anna en Verbintenissen; van Paul Celan De niemandsroos en Ademkeer.

barber van de pol vertaalde onder meer werk van Jorge Luís Borges, Julio Cortázar, Molière, Federico García Lorca, Heinrich von Kleist en toneelwerk van Goethe. Haar vertalingen uit de Zuid-Amerikaanse literatuur werden bekroond met de Martinus Nijhoff-prijs 1975. Momenteel werkt zij aan de vertaling van Cervantes' Don Quijote.

cora polet studeerde o.a. Scandinavische talen en letterkunde aan de Universiteit van Groningen en vertaalwetenschap in Amsterdam bij James Holmes. Zij vertaalde, uit resp. het Zweeds, Noors, Deens en Engels, werk van o.a. August Strindberg, Ingmar Bergman, Peter Pohl, Henrik Ibsen, Knut Hamsun, Søren Kierkegaard, Louise Erdrich en Michael Dorris & Louise Erdrich.

[p. 612]

jean pierre rawie publiceerde de bundels Oude gedichten, Woelig stof en Onmogelijk geluk, waarin poézievertalingen uit diverse talen zijn opgenomen.

mariolein sabarte belacortu (1944) vertaalde onder andere werk van Camilo José Cela (Mrs. Caldwell spreekt met haar zoon), Julio Cortázar (62: bouwdoos), Jorge Luís Borges (Het boek van zand), Gabriel Garcia Márquez (De herfst van de patriarch, Kroniek van een aangekondigde dood, Liefde in tijden van cholera), Mario Vargas Llosa (Het groene huis, Tante Julia en meneer de schrijver, De oorlog van het einde van de wereld), José María Arguedas (De diepe rivieren en De wegen van het bloed), Felix de Azua (Dagboek van een vernederd man), Roberto Arlt (De zeven gekken), Homero Aridjis (De fabel van de zonnen) en Roberto Juarroz (Vertikale poezie).

piet schrijvers (1939) is sinds 1980 hoogleraar Latijn aan de Rijksuniversiteit Leiden. Hij vertaalde onder meer van Horatius Ars Poetica en De lyrische gedichten, van Justus Lipsius Over standvastigheid bij algemene rampspoed. In voorbereiding is een vertaling van Tacitus' Annales.

klaus siegel (1934), redacteur buitenlandse literatuur van De Gids, publiceert sedert de vroege jaren zestig over de Duitse literatuur en vertalingen in en uit het Duits. Recentelijk bewerking en vertaling Duitstalig gedeelte libretto van Esmée, opera van Theo Loevendie en Jan Blokker (1995). Hij werkt momenteel aan een roman.

laurens vancrevel (1941), ps. van Laurens van Krevelen, bestuurslid van Stichting De Gids sinds 1975.

hans vandevoorde (1960) studeerde Germaanse filologie aan de Rijksuniversiteit Gent. Redacteur van het tijdschrift Yang vanaf 1986 en recensent poëzie voor het weekblad Knack. Schrijft een proefschrift over het werk van Karel van de Woestijne.

rien verhoef (1948) studeerde natuurkunde, politicologie en vertaalkunde. Hij vertaalde van Saul Bellow De avonturen van Augie March (met Sjaak Commandeur en Anneke van Huisseling) en De decaan en diens december (met Sjaak Commandeur); van Anthony Burgess 1985 (met Sjaak Commandeur; bekroond met de Martinus Nijhoffprijs 1982); van W.B. Yeats Autobiografieen 1 (met Sjaak Commandeur); van William Faulkner Terwijl ik al heenging en Onverslagen; van Graham Swift Waterland, Vederbal en De wereld uit; van David Leavitt Familiedans, De verloren taal der kranen en Waar ik nooit geweest ben; van Don DeLillo Witte ruis; van John Updike Rogers versie; van Vladimir Nabokov Geheugen, spreek en Heer, vrouw, boer.

In periodieken als Confluences, Comoedia, Les cahiers du sud, bracht dolf verspoor Franse vertalingen van Slauerhoff en Du Perron (proza) en onder meer poezie van Roland Holst, Marsman en Slauerhoff, alsmede Nijhoff en Achterberg in de verzamelbundels Un demi-siècle de poésie, en verzen van Bloem, Presser en Jan Campert in Merci Canada voor de wereldtentoonstelling van Montreal in 1967; medewerking aan Les lettres nouvelles van Maurice Nadeau met Brechts Ballade auf vielen Schiffen. Medewerking aan France-Asie (Saigon) en Orientatie (Bandung). In 1958 werd Dolf Verspoor bekroond met de Martinus Nijhoff-prijs voor zijn vertalingen uit het Portugees, Spaans en Italiaans en voor de voornoemde poezievertalingen in het Frans. In Nederland introduceerde Verspoor Pablo Neruda in De Gids, een keuze uit diens werk werd gebundeld in De toppen van Macchu Picchu. In 1981 kwam het tot een herdruk van Coplas van Spanje en Romances van Spanje, waarna diverse bundels poëzie van Lorca volgden, en zes drama's in twee delen. Als Romaanse sonnetten verschenen de vierde druk van Saudades van Camões, de vierde druk van Folgores Maanden van het jaar, en de derde druk van Quevedo's Okeren sonnetten. Van Quevedo werd apart uitgebracht Gedichten. In samenwerking met W. van Elden bracht Verspoor Rauw op het lijf van Cecco Angiolieri en Meo de’ Tolomei. Voor toneel leverde Verspoor een tiental Shakespeares en twaalf Goldonis, Shaw, Brecht, Marivaux, Kleist, Lessing en tal van anderen onder wie de Cubaan Triana en de Braziliaan Suasuna. Jarrys Ubu Roi, leesstuk, is in zijn vierde druk. Proza: De val van Albert Camus. Te verschijnen aan vertaalde poezie, tweetalig: Portugese troubadours, Gerrit Achterberg: Poèmes épars, Poètes hollandais 1915-1950 en Spanje's Gouden Eeuw in sonnetten.

hans warren (1921) is dichter, prozaïst, criticus, bloemlezer en vertaler van o.a.D.A.F. de Sade (De 120 dagen van Sodom en Juliette). Samen met Mario Molegraaf (1960) vertaalde hij K.P. Kavafis (Gedichten), Yorgos Seferis (Op de wijze van Y.S.) en de Spiegel van de Griekse poezie.

frans van woerden (1946) studeerde aan het Instituut voor Vertaalkunde (UvA). Van Louis-Ferdinand Céline vertaalde hij de romans Dood op krediet, Van het ene slot naar het andere, Noord, Rigodon, Guignol's Band 1, De brug van Londen (G.B. 11) en Feeerie voor een andere keer. In 1988 werden zijn Céline-vertalingen bekroond met de Martinus Nijhoff-prijs, in 1991 ontving hij de Europese Vertaalprijs voor De brug van Londen. Verder vertaalde hij toneelwerk van Bernard-Marie Koltès (Westkaai) en Gildas Bourdet (Een pompstation). Recentelijk vertaalde hij kunstkritieken van Charles Baudelaire (De salon van 1846, Richard Wagner en Tannhäuser in Parijs, De Wereldtentoonstelling van 1885 en Over de essentie van de lach).