Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637) (2008)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.00 MB)

ebook (11.07 MB)

XML (23.68 MB)

tekstbestand






Editeur

Nicoline van der Sijs



Genre

non-fictie

Subgenre

vertaling
non-fictie/theologie
bijbel / bijbeltekst(en)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

(2008)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Het ij. Capittel.

Godt rust op den sevenden dach, vers 1, 2. Segent ende heylicht dien, 3. Verordent natuerlicke middelen tot vruchtbaerheyt des aerdrijcks, 5. Naerder verhael vande scheppinge des menschen nae lichaem ende ziele, 7. Godt stelt den mensche in't Paradijs, 8. het welcke beschreven wort, met de rivieren van dien, 9. Verbodt, nopende den boom der kennisse des goets ende quaets, 17. Adam geeft den gedierten hare namen, 19. Breeder verhael vande Scheppinge der vrouwe, 21. die van Adam gekent, ende met sonderling genoegen aengenomen wort, 23 De echte staet, 24. Naecktheyt der menschen, 25.

1

ALso zijn volbracht de Ga naar margenoot1 hemel ende de aerde, ende Ga naar margenoot2 al haer heyr.

2

Ga naar margenoota Als nu Godt op den sevensten dach volbracht hadde sijn werck, dat hy gemaekt hadde, Ga naar margenoot3 heeft hy gerust op den sevensten dach van al sijn werck, dat hy gemaeckt hadde.

3

Ende Godt Ga naar margenoot4 heeft den sevenden dach gesegent, ende dien geheyligt, om dat hy op den selven gerust heeft van al sijn Werck, 't welck Godt geschapen hadde, Ga naar margenoot5 om te volmaken.

4

Dit zijn Ga naar margenoot6 de geboorten des hemels ende der aerde, als sy geschapen werden: ten dage als Ga naar margenoot7 de HEERE Godt de aerde ende den hemel maeckte;

[Folio 2r]
[fol. 2r]

5

Ende allen struyck des velts, Ga naar margenoot8 eer hy inder aerde was, ende alle 't cruyt des velts, Ga naar margenoot8 eer het uyt sproot: Ga naar margenoot9 want de HEERE Godt en hadde niet doen regenen op der aerde, ende daer en was geen mensche geweest om den aerdboden te bouwen.

6

Ga naar margenoot10 Maer Ga naar margenoot11 een damp was opgegaen uyt der aerde: ende bevochtichde Ga naar margenoot12 den gantschen aerdbodem.

7

Ende de HEERE Godt hadde den mensche Ga naar margenoot13 geformeert Ga naar margenoot14 uyt Ga naar margenootb het stof der aerden, Ga naar margenoot15 ende in sijne neusgaten geblasen den adem des levens; also wert de mensche Ga naar margenootc tot eene Ga naar margenoot16 levendige ziele.

8

Oock hadde de HEERE Godt eenen Ga naar margenoot17 Hof Ga naar margenoot18 geplant in Ga naar margenoot19 Eden, Ga naar margenoot20 tegen't Oosten; ende hy stelde aldaer den mensche, dien hy geformeert hadde.

9

Ende de HEERE Godt hadde alle geboomte uyt het aerdrijck doen spruyten, begeerlick voor 't gesichte, ende Ga naar margenoot21 goet ter spijse: ende Ga naar margenootd den Boom Ga naar margenoot22 des Levens in het midden van den Hof: ende den Ga naar margenoot23 Boom der kennisse des goets ende des quaets.

10

Ende Ga naar margenoot24 eene Riviere was voortgaende Ga naar margenoot25 uyt Eden, om desen hof te bewateren, ende wert van daer verdeelt, ende wert Ga naar margenoot26 tot vier hoofden.

11

De naem der eerster [riviere] is Ga naar margenoot27 Pison: dese ist die het gantsche lant van Ga naar margenoot28 Havila Ga naar margenoot29 omloopt, daer het gout is:

12

Ende het gout deses lants is goet: daer is [oock] Ga naar margenoot30 Bedola, ende de steen Ga naar margenoot31 Sardonix.

13

Ende de naem der tweeder Riviere is Ga naar margenoot32 Gihon: dese ist die het gantsche lant Ga naar margenoot33 Cus omloopt.

14

Ende de naem der derder riviere is Ga naar margenoot34 Hiddekel, dese is gaende nae het oosten van Ga naar margenoot35 Assur: ende de vierde riviere is Ga naar margenoot36 Phrath.

15

So nam de HEERE Godt den mensche, ende settede hem in den Hof Eden, om dien te bouwen, ende dien te bewaren.

16

Ende de HEERE Godt Ga naar margenoot37 geboodt Ga naar margenoot38 den mensche, seggende: Van allen boom deses hofs Ga naar margenoot39 sult ghy vryelick eten:

17

Maer vanden boom der kennisse des goets ende des quaets, daer van en sult ghy niet eten: want ten dage, als ghy daer van eet, sult ghy Ga naar margenoot40 den doot sterven.

18

Oock hadde de HEERE Godt gesproken: Het en is niet goet dat de mensche alleen zy; ick sal hem eene hulpe maken [die] Ga naar margenoot41 als tegen hem over zy.

19

Want als de HEERE Godt, uyt der aerden alle 't gedierte des velts, ende al 't gevogelte des hemels gemaeckt hadde, so Ga naar margenoot42 bracht hyse Ga naar margenoot43 tot Adam, om te sien, hoe hyse noemen soude: ende soo als Adam alle Ga naar margenoot44 levendige ziele noemen soude, Ga naar margenoot45 dat soude sijn naem zijn.

20

So hadde Adam genoemt de namen van al het vee, ende van het gevogelte des hemels, ende van al 't gedierte des velts: maer Ga naar margenoot46 voor den mensche en vondt hy geene hulpe [die] als tegen hem over ware.

21

Doe dede de HEERE Godt eenen diepen slaep op Adam vallen, ende hy sliep: ende hy nam eene van sijne ribben, ende Ga naar margenoot47 sloot der selver plaetse toe [met] vleesch.

22

Ende de HEERE Godt Ga naar margenoot48 bouwede de ribbe, die hy Ga naar margenoote van Adam genomen hadde, tot eene vrouwe: ende hy brachtse tot Adam.

23

Doe seyde Adam; Ga naar margenoot49 Dese is ditmael Ga naar margenootf been van mijne beenen, ende vleesch van mijnen vleesche: men salse Manninne heeten, om datse uyt den man genomen is.

24

Ga naar margenootg Daerom sal de man sijnen vader ende sijne moeder Ga naar margenoot50 verlaten, ende sijnen wijve aenkleven, Ga naar margenooth ende sy sullen tot een vleesch zijn.

25

Ende sy waren beyde Ga naar margenooti naeckt, Adam ende sijn wijf: ende Ga naar margenoot51 sy en schaemden haer niet.

margenoot1
Dat is, de Lucht, de Hemel, de Sonne, Mane, ende Sterren, mitsgaders de derde Hemel met sijne inwoonderen, de Heylige Engelen, gelijck sy oock genaemt worden het Heyr des Hemels, 1.Reg. 22.19. vergelijckt boven Cap. 1. vers 1.
margenoot2
De schepselen in Hemel ende Aerde begrepen, worden een heyr genaemt, niet alleen om hare groote menichte ende verscheydenheyt, wel gestelde order, ende sonderlingen cieraet; maer oock om datse van Godt als haren Oversten worden onderhouden, ende geregeert, ende hem steets ten dienste moeten staen. alsoo Psalm 103.21. Iesa 45.12.
margenoota
Exod. 20.11. ende 31.17. Deuter. 5.14. Hebr. 4.4.
margenoot3
Dit is menschelicker wyse van Godt gesproken; want daer wort geseyt dat hy rustede, niet om dat hy moede was van wercken, maer om dat hy opgehouden heeft eenige nieuwe soorten van dingen te scheppen; hoe wel hy noch altijt werckt in het onderhouden ende regeren der selver, Iesa. 40.28. Ioan. 5.17.
margenoot4
D. Godt heeft hem verheven boven de andere dagen, ende weerdiger gemaeckt dan de selve, vergelijckt het woort segenen, met Genes. 24.31. De Weerdicheyt is in 't gebruyck, het welcke door het volgende woort heyligen, te kennen gegeven wort, beteeckenende yet dat gemeyn is, tot een heylich gebruyck afsonderen, alsoo Exod. 13.2. Lev. 8.10. Num. 7.1. 1.Reg. 8.64. etc.
margenoot5
D. om tot alsulcke gebruycken ende eynden, als met Godes Wijsheyt over een comen, nae eens yegelicken aert op het cierlicxste ende bequaemste te schicken, so als sy nu zijn. And. scheppende gemaeckt hadde.
margenoot6
D. oorsprongen, ofte beginselen. Vergel. Psal. 90.2. met d'aenteecken.
margenoot7
Na de voleyndinge van het werck der scheppinge, wort hier aldereerst Gode de naem van IEHOVAH gegeven, beteeckenende den selfstandigen, selfwesenden, van hem selven zijnde van eeuwicheyt tot eeuwicheyt, ende den oorspronck ofte oorsake van het wesen aller dingen; daerom oock dese naem den waren Godt alleen toecomt. Onthoudt dit eens voor al; waer ghy voortaen het woord HEERE met groote letteren geschreven vindt, dat aldaer in 't Hebr. het woort IEHOVAH, ofte korter, IAH, staet.
margenoot8
T.w. voor hare scheppinge, doe sy noch niet en waren.
margenoot8
T.w. voor hare scheppinge, doe sy noch niet en waren.
margenoot9
De sin is, dat Godt de planten, als kruyden, struycken, boomen, uyt de aerde inde scheppinge des derden daechs hadde doen voortcomen, alleen door sijn almogende Woort, sonder eenige middelen ofte van den regen der Lucht, ofte van den arbeyt der menschen, die doe noch niet en waren.
margenoot10
Te weten, nu ofte daer na: want Moses verhaelt nu hier het gewoonelick middel van Godt in de nature ingestelt, om kruyden, struycken, ende boomen uyter aerde voort te brengen, namelick den damp, die den regen veroorsaeckt, ende het aerdrijck bevochtigt.
margenoot11
De welcke door de hitte der Sonne uyt het water ende de aerde opgetrocken zijnde, stijgt tot inde middel lucht, alwaer hy door der selver koude in wolcken verandert, ende daer na wederom ontsluyt, ende wort regen; waer mede het aerdrijck dan bevochticht wort.
margenoot12
Hebr. het gantsche aengesicht des aerdbodems.
margenoot13
Ofte, gebeeldt, ofte gefatsoeneert, T.w. gelijck een potbacker uyt leem wat formeert: als Iesa. 45.9. Rom. 9.28. verstaet dit ten aensien van des menschen lichaem.
margenoot14
Hebr. stof uyt het aerdrijck.
margenootb
1.Corint. 15.47.
margenoot15
Dit is menschelicker wijse van Godt gesproken, ende wijst ons aen dat de ziele des menschen niet en is geschapen uyt eenige voorgaende materie, gelijck de zielen der beesten. Genes. 1.20, 21, 24. maer uyt niet, door Godes Geest, ende van buyten den mensche ingestort.
margenootc
1.Cor. 15.45.
margenoot16
D. Tot een schepsel, dat met leven begaeft is, bestaende uyt een lichaem, ende eene redelicke, onsterffelicke ziele, makende t' samen den mensche.
margenoot17
T.w. Het Paradijs oft Lusthof, dat Godt de mensche tot eene wooninge verordent hadde.
margenoot18
Te weten, op den derden dach der scheppinge, eer de mensche geschapen was.
margenoot19
Eden is de naem van een lantschap in Thelassar het opperdeel in Chaldea, als te sien is, 2.Reg. 19.12. ende het is onderscheyden van een ander Eden, gelegen by Damascus in Syria, daer van te sien is Amos 1.5. het Hebr. woort Eden, beteeckent wellust, geneuchte, vermakinge. Dit lant wort alsoo genaemt om dat het een schoon, lustich, edel lant was, gelijck sulcx te sien is uyt het navolgende vers deses capittels: als oock uyt Ezech. 28.13. ende 31.16, 18. Iesa 51.3.
margenoot20
Hebr. van Oosten, of uyt Oosten, dat is, in 't Oosteynde van Eden, ofte Oostwaert van de plaetse daer Moses was, dit schryvende.
margenoot21
Verstaet dit van de vruchten der boomen.
margenootd
Apoc. 2.7.
margenoot22
D. een teecken des levens, beteeckenende dat de mensche het leven van Godt ontfangen hadde, ende behouden soude, so hy in sijne gehoorsaemheyt volherdde, tot dattet Gode believen soude, hem in sijne Hemelsche onsterflickheyt op te nemen.
margenoot23
Alsoo genaemt om dat de mensche door 't eten van dien, ondervinden soude (ofte ondervonden heeft) wat goet hy daer door verliesen, ende in wat quaet hy vervallen soude.
margenoot24
Eeniger gevoelen is, dat dit te verstaen zy vande Riviere Euphrates, de welcke voortspruyt uyt het geberchte van groot Armenia, ende sich daer na met de Riviere Hiddekel ofte Tigris vermengt, waer uyt voorts de twee andere Rivieren (Pison ende Gihon) sich verdeelen, etc. doch de eygentlijcke gelegentheyt deser Rivieren is nu onseker, ende wort daer van verscheydentlijck byde geleerden gevoelt.
margenoot25
Siet bov. de aenteeckeninge op vers 8. Sy was vloeyende door Eden, tot, in, ende door den Hof in het Lant Eden gelegen.
margenoot26
D. hooftstroomen, hooftrivieren, hooftwateren. Het woort hoofden, beteeckent hier beginselen van dese vier rivieren.
margenoot27
Hebr. Pischon. Dese naem en wort nergens anders inde H. Schrift gevonden als hier. Is een arm der riviere Euphrates, vallende, nae veler gevoelen, onder Apamea, inde Tigris, ende van daer inde Persische Zee, dragende by de inwoonderen den name van Pasitigris, ofte Pisotigris.
margenoot28
Hebr. Chavilah. Dit is de naem van een Lantschap, anders (nae de meyninge van sommige geleerde) genoemt Susiane, vande Hooftstadt Susan, waer van te sien is Esth. 1.2. Dan. 8.2. siet oock van een ander Havila Gen. 25.18. 1.Sam. 15.7.
margenoot29
Hebr. is omloopende.
margenoot30
Dit is nae sommiger oordeel, de naem eens booms: Andere meynen dat het zy de naem van een edel gesteente. Num. 11.7. wort de verwe van het Manna vergeleken met de verwe van Bedola.
margenoot31
Hebr. Schoham. De naem van een edel gesteente, waer van verscheyden gevoelen is. Dese naem wort oock gevonden Exo. 25.7. ende 28.9. Ezec. 28.13. etc.
margenoot32
Heb. Gichon, die by de inwoonderen des lants (so eenige schryven) genoemt wort Nahar-sares.
margenoot33
Dit woort begrijpt wel in 't gemeyn Moorenlant, Arabien, ende de geheele lantstreke tegen Middach; maer hier in't bysonder woest-Arabien, het welcke aen Chaldeen paelt.
margenoot34
Hebr. Chiddekel, dit is eygentlick de Riviere Tigris, Dan. 10.4. hebbende alsnoch den naem Diglats ofte Tiglats, so eenige schryven, maer het is hier een arm van Euphrates, vloeyende inde riviere Tigris, ende daerom oock Tigris genoemt.
margenoot35
Hebr. Aschschur. Dit is Assyria, Assur genoemt van Assur den sone van Sem. Gen. 10.22.
margenoot36
Verstaet den voornaemsten arm vande riviere Euphrates, dewelcke om dat hy seer groot is, den naem vande geheele riviere voert: siet van dese riviere, ond. 15.18. Deut. 1.7. Ier. 13.4.
margenoot37
Hebr. geboodt aen, of over den mensche.
margenoot38
T.w. beyde den Man ende het Wijf, siet Gen. 3.1, 3.
margenoot39
Hebr. etende sult ghy eten. Dese maniere van spreken, in de welcke een woort aldus verdubbelt wort, is seer dickwijls inde H. Schrifture, ende dient hier toe, om 't gene verhaelt wort nae den eysch der materie een bysonder gewicht, ofte naerdere verklaringe ofte opmerckinge te geven. alsoo in 't volg. vers Item, cap. 3. vers 4, 16. ende c. 17.13. ende 18.18. Ios. 24.10. Ier. 25.17. etc.
margenoot40
Hebr. Stervende sterven. Verstaet hier mede driederley doot, 1. de Lichamelicke met alle hare voorgaende elenden.
2. de geestelicke doot der ziele.
3. de eeuwige doot, die te gelijcke is lichamelick ende geestelick.
margenoot41
Of, voor hem, dat is; die altijt zy gelijc in sijne tegenwoordicheyt, hem wel gelijckende, ende bereydt tot syne hulpe ende dienst. Alsoo onder vers 20.
margenoot42
Ofte, dedese komen.
margenoot43
Anders: Tot den mensche, ende soo in't volgende.
margenoot44
Siet boven capit. 1. vers 20.
margenoot45
Ofte, dat wert, of, is sijn naem.
margenoot46
Dat is, voor hem selven.
margenoot47
Dat is; voor, of, in de plaetse vande ribbe die hy uyt hem genomen hadde, maeckte hy vleesch, ende sloot daer mede de geopende plaetse toe.
margenoot48
Dit is eene gelijckenisse genomen van een huys dat van een konstich meester, tot een weerdich eynde gebouwt wort.
margenoote
1.Corinth. 11.8.
margenoot49
Ofte, ditmael isser, Dat is: Ick hebbe nu eyndelijck gekregen een geselschap mijns gelijcke, 'twelc ick te vooren gesocht, doch niet gevonden en hadde.
margenootf
Malach. 2.14. Ephe. 5.30, 31.
margenootg
Mat. 19.5. Marc. 10.7. Ephe. 5.31.
margenoot50
Dit en neemt niet wech de liefde noch de eere diemen sijne Ouderen schuldich is, maer 't maeckt onderscheyt tusschen de maniere der t' samen-wooninge, ende de grootheyt der verbintenisse.
margenooth
1. Corinth. 6.16. Ephes. 5.28, 29.
margenooti
Genes. 3.7.
margenoot51
De reden was hare volmaecktheyt ende onnooselheyt, waer door sy niet oneerlijcks en sagen aen hare lichamen, nochte yet onreyns en gevoelden aen hare zielen.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken