Print Kriekende Kriekske(1894)–Bernhard van Meurs– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende Vaoder en dochter. Maor Grietje, wâ scheelt oe? Ge kiekt zoo beduusd... Wat is er gebeurd, zeg? Wês flink veur de vuust! - - Ik was ien den hof onze kiepkes aon 't voeren, En schrok, toen ik Hent over 't hekke zag loeren. - - Is dàt um te schrikken? 'k Begriep er niks van, De jong kumt toeh dukkels genoeg bij ons ân. - - Maor, vaoder, hie zei mien: ‘Ik wou wel van 't jaor Gaon trouwen...Ik vraog oe...Wij lieken elkaor!’ - - Dâ 's lillik van Hent! Nou ie dàt hêt gezeid, Nou zet ie gen vuut meer ien huus! Wel verdreid! - [pagina 88] [p. 88] - En toen ie dâ zei, wist ik nie wat ik heurde; Ik wier er beduusd van, en vuulde dâ 'k kleurde. - - Nêm daodlik de pen op: ge mot hum maor schrieven Asdat ie veurtaon van den durpel kan blieven!’ - - Maor, vaoder, me dunkt toch, ien stee van zoo'n brief Is 't beter, dâ ge eiges hum aonsprêkt, wâblief! - - Best, kiend! Jao, dan zâ'k hum terdeeg doen verstaon, Dâ 'k kwaod bin, umdat ie zoo slecht hêt gedaon. - - Zoo slecht? Dâ's wâ sterk, lieve vaoder: kiek, Hent Wil trouwen...de trouw is toch óók Sacrament. - - Daor hedde geliek ien; maor dat ie 't dorst waogen Um ou, die 'en schrik veur hum vuult, zóó te vraogen... - Een schrik veur hum? Vaoder, dâ hê'k nie gezeid: Ik schrok maor, went 'k was op zien vraog nie bereid. - - Precies, meid! die vraog kwiem veur ou onverwacht, Ge hadt dus aon trouwen met Hent nooit gedacht. - - Gedacht? Somtieds wèl; maor dâ Hent al zoo gauw Zou vraogen...Och, vaoder, ge kiekt ook zoo nauw!... - Nou raok ik de klus kwiet? Dern, lig nie te temen, Zeg, wilde'm? - Graog, vaoder! - - Dan motte'm maor nemen! Vorige Volgende