| |
| |
| |
[Ick heb in een Boeckjen ghelesen]
Nae de Wijse: Sal ick noch langer met heete tranen.
Ick heb in een Boeckjen ghelesen
Dat men het Schat der Zielen hiet,
Hoe dat een vroom man socht in desen,
Wiens name was Begeerder siet,
Hy gingh door 't landt, tot dat hy vandt
Een Schaep-herder die wees hem klaer
Het huys daer liefde Godts in waer.
Broeder, sprack den Herder tot leere,
Ghy moet door dees wildernis gaen,
Voorsichtigh in de vrees des Heeren,
Daer sult ghy een Huys vinden staen,
Daer niet in zijn, dan Maeghden fijn,
Neemt desen Hondt Goe-wille meed,
Gaet in Gods naem, in liefd en vreed.
Begeerder gingh vrolijck van herten
Met Goe-wille, sijn trouwen Hondt,
Door de wildernisse met smerten,
Tot dat hy 't Huys der liefden vondt,
Hy klopte aen, en bleef wat staen,
Doen quam vreese Godts den Portier,
En sprack, Broeder, wat soeckt ghy hier?
Een Herder heeft my hier gewesen,
En seydt dat gier een Ridder woont,
Geheten Liefde Godts gepresen,
Die sijn Dienaers genadigh loont,
De Poortier klaer, sprack, het is waer,
Met dien quam daer Ootmoedigheydt,
Die groet hem vriendelijck, en seydt:
| |
| |
Broeder, ghy moet eerst vrientschap maken
Met ons, om liefde Godts met vlijt,
V eyghen wil moet ghy versaken,
En voor Godt u sonden belijt,
Wacht u oock seer, voor ydel eer,
Ons ordinancy wilt ontfaen,
En onse Wetten nemen aen.
Verciert u ootmoedigh met deughden,
Zijt lijdtsaem als men u versmaet,
Trou in armoed, in hoop met vreughden,
Doet boet, en bidt Godt om ghenaed,
V selven kent, wie dat ghy bent,
En wat ghy eertijdts hebt gheweest,
En liefde Godts van herten vreest.
Staet nae 't gheloove, liefd en vrede,
Spreeckt van herten eenvuldelijck,
Oprecht in daet en waerheyt mede,
Ghehoorsaem en verduldelijck,
Nedrigh en kleyn, van herten reyn,
Barmhertigh en mee-weerdelijck,
Sober en kuysch rechtveerdelijck.
Bewaert dese Maeghden, te weten,
Hier staet een boom die kennis hiet,
Wilt van herten sijn vruchten eten,
Vertrouwt doch op u selven niet,
Vertrouwt op Godt, houdt sijn ghebodt,
Neemt vreese Godts eenvuldelijck,
Gaet met u hondt Goetwillighlijck.
Begeerder ginck met neerstigheden,
Met sijn gheselschap wel versien,
Maer den wegh was seer smal om treden,
On-effen vol doornen en stien,
Hy suchte seer, en sprack, o! Heer,
| |
| |
Desen wegh valt my al wat swaer,
Dit had ick niet gedcht voorwaer.
Broeder ghy en moet niet verflouwen,
Sprack vreese Godts eenvuldelijck,
Eet van de vrucht, op Godt vertrouwen,
Aensiet u Hondt Goedtwillighlijck,
Ghy sult seer dra, door Godts gena
Goedt loon ontfaen; doen sagh hy klaer
Het Huys daer liefde Godts in waer.
Hy klopte met de vrees des Heeren,
Doen quam liefde des naesten siet:
O! Broeder, wat is u begeeren?
Seght my, woont liefde Godts hier niet?
Hy seyde ja, maer toeft, ick ga,
Doen quam liefde Godts metter daedt,
Ontfingh Begeerder in genaedt.
Maer hy most doen nae Godts begeeren,
En sijn naesten lief hebben mee;
Och! vrienden dit dient t'onser leere,
Daerom soeckt liefde Godts en vree,
Met herten reen, dat's 't noodigh Een,
Verciert u met ons Maeghden fijn,
Dan sal Godt wel genadigh zijn.
I.H. Pos.
|
|