[Nv wil ick my eens gaen verheughen]
Nae de Wijse: Ick was een Klerckjen. Of: Heft op u hert.
Nv wil ick my eens gaen verheughen,
En singhen den Heer een Lofsanck,
En loven hem nae mijn vermeughen,
En gheven hem prijs, eer en danck.
Looft den Heere mijn ziel ghepresen,
Danckt hem inwendigh met begeer,
Wt liefden wilt den Heere vreesen,
Met vrolijckheydt in deught en eer.
Ick wil den Heer loven en prijsen,
Met danckbaerheyt en vreughden goet,
En sijnen naem de eer bewijsen,
| |
Met een vrolijck hert en ghemoet.
Singht en speelt den Heere in 't herte,
Met een Psalm, Lof-sangh, oft Liedt,
Looft en danckt den Heer sonder smerte,
Met vrolijckheydt in deughden siet.
Mocht ick den Heer dancken en loven,
Met vreughden voor sijn liefde reyn,
Sijn liefd gaet mijn verstandt te boven,
Mijn vreughd en liefd is veel te kleyn.
Nochtans wil ick nae mijn vermeughen,
Godt loven en dancken altijdt,
Vrolijck in den Heere verheughen,
In sijnen naem ghebenedijt.
O! ghy mijn ziel, looft Godt met reden,
Danckt hem, want hy is vriendelijck,
Looft en danckt Godt in u ghebeden,
Want sijn goetheydt duurt eeuwelijck.
O! mocht ick doch met danckbaerheden,
Tot lof en prijs van Godes eer,
In deught en eer mijn tijdt besteden,
En vrolijck zijn al in den Heer.
Men moet des Heeren lof verkonden,
En gheven hem prijs, eer, en danck,
Met een vrolijck hert, tongh en monde,
En loven Godt met een lof-sanck.
Moses ende Mirjam die songhen,
En loofden Godt met een Lof-sanck
Vrolijck, doen sy Pharao ontspronghen,
En gaven Godt prijs, eer, en danck.
David loofde den Heer met vreughden,
Met danckbaerheydt en prijst Godt seer,
Speeld op sijn Harp in eer en deughde,
Was dickwils vrolijck in den Heer.
| |
Davids Psalmen zijn overvloedigh,
Vol loven en dancken bequaem,
Met vreughden en deughden seer goedigh,
Tot lof en prijs des Heeren naem.
Salomon heeft oock seer ghepresen,
Godt te vreesen en mijden 't quaet,
Maer wel te doen en vrolijck wesen,
Dat hielt hy voor den besten raet.
Sydrach en Mysach vroom in deughden,
En Abeduego songhen t'saem,
Vrolijck in den oven met vreughden,
Loofden en danckten 's Heeren naem.
Tobias hield reyn met manieren,
Sijn bruyloft in deughden en eer,
Met vreughden door 's Enghels bestieren,
Dat hiet vrolijck zijn in den Heer.
't Slot is, men mach wel vrolijck wesen,
Al in den Heer in deughden siet,
Met vreughden Godt van herten vreesen,
Dat is den sin en 't slot van 't Liedt.
I.H. Pos.
|
|