| |
[Klagend moet ick mijn leven enden]
Na de Wijse: Sal ick noch langher, &c.
Klagend moet ick mijn leven enden,
In ydelheyt en swaer verdriet,
't Is waer dat ick my keer of wende,
Het is al ydelheydt dat men siet,
Hoe ydel is // den mensch ghewis,
Met moeyten en allend belaen,
En mach de ydelheyt niet wel ontgaen.
Ghelijck ons Moses gaet ghewagen,
En David was het wel bekent,
Dat 't alder-beste van onse daghen,
Is niet dan moeyten en ellent,
En Iob die seydt // met goe bescheydt,
Een mensche leeft een korten tijdt,
En is vol moeyten, ellend en strijdt.
Wy erven hier moeyten en strijden,
En leven in ellende groot,
Hopen en sorghen t'allen tijden,
En lijden veel werelts aenstoot,
O! Heer, wanneer // sal doch ter neer,
Dit boos begeer nemen een ent,
| |
| |
En dat ick my van ydelheyt wend.
De Schrift gaet ons seer klaer vertoonen,
Ellick mach hier wel acht op slaen,
Hoe Godt een yeghelijck sal loonen,
Nae dat hy sal hebben ghedaen,
't Zy goet of quaedt // /dus doet Godts raet,
En wandelt met gherechtigheyt,
Op dat ghy 't niet te laet beschreyt.
Het klaerste dat ick heb ghelesen,
Is wel te doen het principael,
En Godt altijdt van herten vreesen,
Dat is het slot van altemael,
Want daer staet, doet // oprechte boet,
Merckt, wel-doet, en gherechtigheyt,
Sal saligh zijn, soo de Schrift uytleyt.
Daerom, o! Heer, laet my verwerven,
Door u ghenade t'aller stont,
Een eerlijck leven en saligh sterven,
Dat bid ick uyt 's herten gront,
En dat ick doch // sonder bedrogh,
Handel en wandel soo 't u behaeght,
O! Heer, doch altijdt sorghe voor my draeght.
En zijt my doch, o! Heer, ghenadigh,
Want uwe goetheyt is seer groot,
Die ghy, o! Heer, bewijst ghestadigh,
Aen my allendigh mensch seer bloot,
Dus ick my Heer // beklaegh soo seer,
En ben beladen dagh ende nacht,
Dat ick u liefde soo weynigh acht.
Dus laet my met David versoeten,
En met Manasse den Coninck vroom,
Dat ick mach doen oprechte boete,
En door ghenade tot u koom,
| |
| |
En dat ick voort // al nae u woort
Mach leven in gherechtigheydt,
O! Heer, tot mijnder Zielen saligheydt.
Want u ghenade is ons verschenen,
En gheeft ons altijdt goeden raet,
Dat wy verlochenen met eenen,
De werelt met haer lusten quaet,
Maer sober zijn // rechtveerdigh fijn,
Verwachten soo de saligheyt,
Die Godt uyt liefden ons heeft bereyt.
's Vleeschs lust moeten wy laten varen,
Op datse ons niet en verleydt,
Ons hert en tonghe wel bewaren,
Voor achterklap en ydelheydt,
Swijght, hoort en siet // doet geen verdriet,
Waer dat ghy zijt, draeght haet noch nijt,
Breeckt twist in liefde, ghy windt den strijdt.
Latet ons doch met ernst mienen,
Met een verslaghen hert en ghemoedt,
En Godt altijdt van herten dienen,
En doen oprechte ware boet,
Met werck en baet // daer 't in bestaet,
Op dat ghy hooren meught ghelijck,
Komt en besit mijns Vaders Rijck.
O! Prins en Heer, zijt ons gheduldigh,
Door Christum uwen lieven Soon,
Want wy zijn doch alle schuldigh,
En hebben niet om te voldoen,
Dus bidden wy // uyt liefden vry,
Ons doch met ghenaden aensiet,
Amen, hier mede eynd ick dit Liedt.
I.H. Pos.
|
|