| |
[Ick heb voor my genomen]
Nae de Wijse: Ick salder op den avondt, &c.
Een Liedtjen uyt Godts Woordt
Te dichten, niet uyt roemen,
Maer van Godt moet het komen,
Want hem alleen de eer behoort.
En heeft noch altijdt meer,
Barmhertigh en lanckmoedigh,
Genadelijck tot onser leer.
| |
| |
Godts goetheydt openbaer,
Sijn liefde seer weldadigh
Vloeyt over ons genadigh,
Als een Fonteyn vol water klaer.
En sien wat Godts woordt seydt,
Dat wy ons niet besmetten,
Om Godts woort en sijn Wetten,
Op pene van ons saligheydt.
Dan 's menschen saligheden,
Daerom soeckt dat met reden,
Met hert gemoedt ende verstandt.
Twee dingen bid ick Heere,
Verleent my dat, o! Godt,
Dat ick leef nae u leere,
En spreeck tot uwer eere,
Van herten reyn nae u gebodt.
Och! mocht ick voor mijn monde
Een slot hangen, o! Heer,
In 't spreken reyn bevonden,
Dat is mijn bidden en begeer.
Men weeght veel goedt in schalen,
Als Goudt en Silver meer,
Seer scherp sonder falen,
In 't wegen en meten, 't is weer.
Maer weeght u woorden stichtigh
Op de Schael van Godts Woordt,
| |
| |
Na Godts woorden voorsichtigh,
Overleght dat nae Schrift accoort.
Wie niet sondight ten deele,
In sijn woorden gheheele,
Die is volkomen voor den Heer.
Dat men hier spreeckt beneven,
Rechtveerdigh nae Christus rappoort.
In der vriendelijckheydt,
Met zout ghemenght zijn mede,
Op dat ghy meught in vrede
Recht antwoorden als de Schrift seydt.
Laet ons stichtelijck leven,
Niemandt gheen aenstoot gheven,
Op ons selven met neerstigheyt.
Vrienden wilt niet dwalen,
Neemt doch u selven waer,
Weeght u woorden in schalen,
Meet dat recht na Godts woort, maer
Wie meent dat hy den Heere
Dient en bedwinght niet recht,
Sijn tonghe nae Godts leere,
Die verleydt sijn hert seere,
Diens leven is ydel en slecht.
Wie hem laet duncken mede,
| |
| |
Die let met neerstigheden,
Of hy bedrieght hem selven meest.
Als ick af-meet mijn leven,
Recht nae Godts woorden goet,
Mijn spreken hier beneven,
En 't gheen ick heb bedreven,
Mijn hert verschrickt in mijn ghemoet.
O! Heer, ick ben onmachtigh,
'k Heb van my selven niet
Dan alle swackheyt krachtigh,
Daerom bid ick aendachtigh,
Ghenadelijck doch op my siet.
O! Heere, wilt ghy treden
Met my in 't Oordeel bloot,
Soo verwacht ick d'eeuwighe doot.
Ick vertrou, Heer, Almachtigh,
En op Christum waerachtigh,
Daerom bid ick aendachtigh,
Wilt my sondaer ghenadigh zijn.
Prince, mijn Godt ghepresen,
Sendt my u gheest in desen,
Laet die mijn leeraer wesen,
Dat bid ick met hert en ghemoet.
I.H. Pot.
|
|