Er werden nu de noodige mannen met flambouwen aangenomen om den somberen stoet voor te lichten. Bovendien werd bevel gegeven, dat een gemakkelijk rijtuig hen zoo spoedig mogelijk op den voet zou volgen om de familie naar huis terug te brengen als de verlorenen gevonden waren.
Meneer Wolters onderscheidde zich hierbij door een kalmte, die de anderen tot navolging dwong. Hij beheerschte hen door zijn voorbeeld, ofschoon zijn hart niet geruster was dan 't hunne.
Meer dan een uur ver liepen zij den oever langs, telkens verschrikt wanneer het licht der flambouwen schril over het donkere water streek, dat nog steeds onrustig tegen de steenen glooiing aansloeg of een paar voet opgedreven werd op het zand.
Daar stond eensklaps de voorste van de fakkeldragers stil en gaf den anderen een teeken. Terwijl hij zijn fakkel hoog boven zijn hoofd hief, viel het licht op een donkere massa, wier aanblik alle harten deed stilstaan van ontzetting. Toen hij nader drong en zich over die donkere massa heen boog, verried een gil uit den stoet, die hem op den voet volgde, dat hij zich niet vergist had. Haastig drong meneer Wolters hem op zij, terwijl hij zijn vrouw en Emy met den arm tegenhield. Hij had het kleed van Louise herkend. De verlorenen waren gevonden.
Gevonden! Doch waren het niet hunne lijken, die daar aan zijn voeten lagen? Albert hield Louise in zijn armen geklemd. Haar hoofd rustte op zijn borst, doch geen teeken van leven verdreef de vreeselijke gedachten, die haar vaders hart bestormden. Doch op hetzelfde oogenblik hadden zijn vrouw en Emy zich naast de drenkelingen neergebogen en hen met een inspanning, die boven hare krachten scheen, met hare armen omvat. Al de energie van de vrouw werd te hulp geroepen, en evenal in alles levensomstandigheden waarbij 't op handelen aankomt, niet te vergeefs. De hartstochtelijkheid zweeg voor de noodzakelijkheid, en de hoop, die nog even gloorde, verjoeg voor een oogenblik den schrik. Indien er mogelijkheid bestond om hen te behouden, dan moest geen seconde verloren gaan.
Wat traden die ruwe mannen eerbiedig achterwaarts en lieten aan de beide vrouwen de eerste rol in dit kleine drama over! Zelfs de man en vader, die in alle andere gevallen zijn meerderheid besefte en met volle recht gelden liet, hield den adem in om uit haar mond zijn vonnis te hooren. Was het