Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid (1952)

Informatie terzijde

Titelpagina van Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid
Afbeelding van Letterkundig woordenboek voor Noord en ZuidToon afbeelding van titelpagina van Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (7.45 MB)

Scans (48.78 MB)

XML (4.53 MB)

tekstbestand






Genre

sec - letterkunde

Subgenre

non-fictie/naslagwerken (alg.)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

(1952)–K. ter Laan–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

[Seneca]

Seneca, 4 v. Chr.-65 na Chr., de Romeinse navolger van de Griekse treurspelen, die op 't eind der 16e en in het begin der 17e eeuw als voorbeeld gold. Van hem nam men de indeling in 5 bedrijven over, waarvan de eerste vier eindigden met een koor of rei; met boden en vertrouwelingen. Van hem leerde men de drie eenheden, zogenaamd van Aristoteles, maar ook de dialoog. Zijn waardige toon werd nagevolgd. Bij ons was Jacob Duym de eerste met zijn Spieghel des hoochmoets, een bewerking van de Troades; 1600. Toen Hooft: Theseus en Ariadne, 1602. Daarna was het Samuel Coster, die Seneca tot voorbeeld nam in zijn Ithys en opnieuw in zijn Iphigenia, 1617. In diezelfde jaren leerde Vondel zijn werk kennen. Hij volgde hem na in zijn Hierusalem Verwoest en Palamedes, terwijl hij Seneca's Troades in verzen vertaalde als de Amsteldamsche Hecuba, 1625, en Seneca's Phaedra als Hippolytus. Westerbaen vertaalde Troas, 1658; Van den Bos Agamemnon, 1661, en Kemp Medea, 1665. Medea van Jan Six is een oorspronkelijk stuk in Seneca's trant.

Een der bijzonderheden, die ons drama in de 17e eeuw graag van Seneca navolgde, waren de geestverschijningen; Hooft gaf er het voorbeeld van in zijn Baeto.

Eerst later zag Vondel in, dat Seneca de ware leermeester niet was, om zijn gezwollen stijl, zijn breedsprakigheid, zijn droomverhalen en geestverschijningen, zijn gruwelen. Vondel wendde zich van hem af en volgde Sophokles.

[pagina 478]
[p. 478]

Dr. J.A. Worp schreef een zeer belangrijke studie over De invloed van Seneca's treurspelen op ons toneel, 1892.

Seneca is de enige Romeinse dichter, van wie treurspelen bewaard zijn, 9 in getal met nog een fragment.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken