Amsterdamsche Vreughde-stroom (Tweede deel)

[p. 48]

Op het Konterfeitsel van Juffrouw N. N. Harderins gewijs af-gebeelt.

ZOo zeitmen was Vrouw Venus toegereet,
Gekranst met rozen, in een linnekleet,
(De schoonheyt brengt haar eigen ciersel meed’,)
Toen Hectors broeder haar het gulden ooft
Toewees, de schoonste van hun dry belooft,
O Floncker-Star, doe zon en maan verdooft

Door uwe glans, en Cypris Koningin

In schoonheyt aardt, de schrand’re berg godin

In geest, in aanzien Jovis gemalin,

Hier zietmen Paris buiten raat; help goôn!
Wat gulden Appel offerme op den troon
Der dryling goden eêr, als verdiende loon?

Geen vrugt zo waart, nog oostergout zo schoon;

Vernuft en schoonheit spant haar eigen kroon.