Amsterdamsche Vreughde-stroom (Tweede deel)

[p. 218]

Schimp-Graf-schrift.

BUys, in sijn leven was gelijck een gortig vercken,
Dat niemand goed en schaft, dan als het werd gekeelt.
Hy merckte, droevig, dat nu d’eeuw’ge duyst’re vlercken
Hem deckten, doch, hoe seer het sijn gemoed verveelt,
Hy liet verbittert heen de ziel sijn lijf ontsnappen,
Met quam hy aan de boot, die geesten vracht om geldt,
De giericheyd hem deed de lere schuyt in stappen,
Toen Caron hem ontfing bleef hy geheel onstelt,
Voort Reeckel, riep den Vreck, wel! heb ick van mijn leven!
Hoe staatge dus en suft? vaar voort met uw’ verdriet,
Ick heb mijn kinderen nooit mossels willen geven.
Die in syn leven spaart, quist na syn sterven niet.