't Amsteldams Minne-Beeckie

Op nieuws bestroomt. Met verscheyde minne-deuntjes, en nieuwe ghesangen

[p. 156]

Op een Lonckje.

Ey Rosemonde spaer, spaer u loddere loncken,
En spilt soo milt en ruymt niet uwe voncken,
Want die maer schaers sijn ooch op u laet vallen,
Ontselft sijn selfs, en woet u slaef met allen,
En moetsijn wil, onwillich daer nae buyghen,
Om u sijn dienst, dienstplichtich te betuyghen,

2, Hoe meer hy te ontworstelen tracht sijn banden

Hoe meerder dat u vlammen hem verbranden,
Wat uytkomst isser dan voor mijn te hopen,
Die met voordacht, mijn ooch laet spelen loopen,
Op u ghesicht en suyp mijn selve droncken,
In 't straelent vyer van u geschoote loncken.