Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 180]

78 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Het quam een man van Schelde,
Geheten was Robijn.
Hi bracht een tessce met gelde
Die schoone vroukens fijn.
Si seiden: ‘Coemt an dan, man!
Hier zijn scoon vroukens in tgespan!’

2
Robijn met sinen baerde
Quam daer in huys gegaen.
Die vroukens licht van aerde
Si hebben hem wel ontfaen.
Si seyden: ‘Hi, di, ghi!
Wi willen gaen dansen, van herten bly!’

3
Die alderleepste dille,
Si sette hem eenen stoel:
‘Nu doet hier uwen wille!
Ghi zijt mijn liefste boel!’
Si seyden: ‘Heyr deyr, beyr!
Wi willen gaen spelen leer om leer!’

4
Daer waren leepe gheesen,
Schelu, manck ende vuyl.
Si droncken sonder vreesen,
Si vaechden haren muyl.
Si leechden dat nat vat:
Si droncken al dat men hem mat.

5
Si maecten daer goei ciere,
Totdat Robijn ontsliep.
Men screef al thien voor viere:
Het ginc ter borssen diep.
Si seyden: ‘Stelt geit ende telt!
Betalet gelach ende gaet int velt!

[p. 181]

 

6

 

Ghi moetet al betalen,

 

Robijn, wel lieve bloet!

 

Daer en mach een mijtken niet falen,

 

Wat ghi daer teghen doet.

 

Al valt ghi rebel, fel, snel,

 

Ghi sult betalen ende niemant el!’

 

 

 

7

 

Men schreef daer dubbel schreven,

 

Dat dochte Robijn al vry.

 

Hi seyde: ‘Wie sal dit gheven?!’

 

Si seyden: ‘Niemant dan ghi!’

 

Hoe hi creet, smeet, beet,

 

Hi mostet geven, al wast hem leet.

 

 

 

8

 

Men screef daer twee ponden.

 

Robijn was heel confuys!

 

Sijn borse wert hem ontbonden,

 

Doen en hielt hi niet een cruis.

 

Si seyden: ‘Ruyt guyt, druyt!

 

En pact u ter dueren uut!’

 

 

 

9

 

Doen ginc hi thuyswaert sweermen

 

Met platter borssen bloot.

 

Hi craude zijn hooft - ocharmen! -

 

So veel beraus geboot.

 

Leeck, prince, siet, wiet riet:

 

Coemt aen sulcke vrouwe niet!