Het Antwerps liedboek. Deel 1. Teksteditie

[p. 402]

180 Een nyeu liedeken

[Commentaar]

1
Daer ic lest leet,
Daer vant ic een joncfrouwe.
Ic seyde haer in secreet:
‘Ic vare naer die landouwe!’
En si volchde mi naer:
Daer, hoerekint, daer,
Aldaer, mijn liefken, daer!

2
Daer icxse vant,
Die overschoone roose,
Ic namse bi der hant,
Ic custese daer een poose.
Het stont varinck claer:
Daer, hoerekint, daer,
Aldaer, mijn liefken, daer!

3
Teerste ghebet
Dat si aen mi begherde,
Mijn hooftcleerken net:
‘Lief, wachtet van der aerde!’
En ic consenteerret haer:
Daer, hoerekint, daer,
Aldaer, mijn liefken, daer!

4
Wat ic haer boot,
Het was wel haren wille:
Al op haer buycxken bloot
Leydick mijn hant al stille.
En si loech eenpaer:
Daer, hoerekint, daer,
Aldaer, mijn liefken, daer!

5
Hoe vriendelijc hi sprac
Al tot dat dierken schoone!
Sijn lancie die si brack,
Hi chreech van haer te loone
Want ten schilde haer niet een haer!
Daer, hoerekint, daer,
Aldaer, mijn liefken, daer!

6
Wat ic haer gaf,
Het was haer al in namen:
Ic toochde haer mijnen staf,
Si en wilde haer noch niet scamen.
Maer si quam altijt bet naer:
Daer, hoerekint, daer,
Aldaer, mijn liefken, daer!

7
Wilt dit in dancke ontfaen,
Al smaectet van den groven.
Haer buycxken is opghegaen,
Si is beschout met proven.
Het is int openbaer:
Daer, hoerekint, daer,
Aldaer, mijn liefken, daer.