Het Antwerps liedboek. Deel 2. Commentaar

32 Die mey is so genoechlijcken tijt

Liefdesklacht.

1,2	gelu: gele
	aen der heiden: op het veld
1,4	Ik zit over allerlei dingen te piekeren
1,5	nije van goeder herten vro: nooit met een oprecht hart verheugd
1,7	Het zou mij verdriet doen wanneer u iets overkwam
2,1	druck: verdriet
3,1	trousalich wijf: getrouwe vrouw
3,2	Wilt u mij verlaten, nu ik er zo slecht aan toe ben?
3,4	tot uwer ghenaden staen: geheel tot uw dienst staan
4,1	Staet mi in staden: Kom mij te hulp
4,2	draghe ick graeu ende grijs: rouw ik (eig. draag ik donkergrijze en grijze kleren (rouwkledij))
4,3	en kendy my niet?: kunt u mij niet herkennen?
4,4	so moechdijs worden wijs: dan zult u me snel begrijpen
5,1	geploghen: met zorg gediend
5,2	een ghestadich lief: een standvastige geliefde

[p. 106]

5,4	Wilt u zich niet over mij ontfermen?
6,2	Och, ze ziet me zelfs niet staan!
6,3	Och helaas, ik kan het nauwelijks verdragen

Mei, de maand van de ontluikende liefde, staat hier in contrast met het liefdesverdriet van de zwaarmoedige minnaar. Liefdesklachten zijn opgebouwd uit stereotiepe motieven, bijvoorbeeld in strofe 2 de fysiologische verschijnselen. De liefde wordt beschreven als een ziekte met lichamelijke symptomen: de aderen beven (2,3) en zijn ledematen weigeren dienst (2,4). Daarnaast smeekt hij om haar mededogen, maar zij heeft jammer genoeg al een ander (strofe 6).

Die mey is so genoechlijeken tijt is behalve in het Antwerps Liedboek in de Amoreuse Liedekens (na 1613) gedrukt. Verder ontbreekt van het lied elk spoor, evenals van de melodie.

Literatuur: Repertorium 2001, t1066.