De Arabische Alkoran

Inden name des barmhertighen ende goedighen Godts. XXXII. Capittel.

VEel ongheloovighe hebben haer seer over dit schadelick ende statich boeck verwondert, maer sy moeten bekennen dat het een Goddelick wonder werck zy, want dit is het Boeck daer in alle hooge saken opgheteeckent zijn, ende die daer aen twijffelen, die weder-spreecken de waerheyt. En siet sy dan niet hoe den Hemel soo schoon van ons verciert is, ende hoe hy bestaet sonder eenige onderstuttinghe of pilaren, ende en sien sy niet hoe wy de menschen allerley onvernuftighe dieren, ende alle dingen soo wonderbaerlick scheppen, ende onderhouden. Oock soo hebben alle haer voor-vaders haer tegen onse Wetten geset, ende teghen onse Propheten, maer hen is wedervaren dat sy haer gepropheteert hadden ende gheseyt.

[fol. 140]

Aen den dach des Oordeels sal Godt tot de ongheloovige segghen; dewijle ghy u tegen mijn geboden hebt gheset so gaet nu in ’t eeuwighe vyer, welcke ghy den loon uwes ongeloofs sult ontfangen, ende ghy en behoeft my niet te bidden, want ick en wil u niet verhooren, ende ghy en deught nu nerghens anders toe dan om de helle te vervullen. Maer tot de gheloovige sal Godt seggen: gaet met gheluck ende heyl in ’t Paradijs dat voor u bereyt is, ende ghy sult daer in u stadige wooninge hebben, ende alle uwen wille sal daer vervult werden.

Wy hebben in ses dagen sonder eenige moeyte Hemel ende Aerde ghemaeckt, daer om bidt Godt al eer de Sonne op gaet, ende als sy weder onder gaet. Neycht ofte buyght u hooft twee mael ’s daegs, ende ghy sult oock de lieden desen Alkoran duydelick uyt leggen, ende de vrome tot de vreese Godts vermanen.