Inden name des barmhertighen ende goedighen Godts. LXI. Capittel.
DAer en sal niemandt soo waenwijs sijn, dat hy soude dencken de ure, ende stonde des laetsten dachs aen te segghen, te ondersoecken ofte te begrijpen. Ick hebbe den Aertbodem met groote hooge bergen bevestigt: Ick hebbe u den slaep ende nacht tot ruste, maer den dach tot u hanteringe gemaeckt. Ick hebbe twee groote klare lichten aen den Hemel geschapen: Ick late het water de aerde bevochtigen, dat sy allerley vrucht brenge.
Ten joncksten dage sullen veel poorten inden Hemel op gedaen werden, ende de Berghen sullen te samen vallen ghelijck inden Hemel de Wolcken doen.
O ghy goddeloose, de Helle dorstet na u toekomste, ende ghy sult aldaer met vyer gespijst ende gedrenckt werden, om dat ghy mijnen Bootschapper niet ghelooft, ende mijn geboden niet en sijt ghehoorsaem geweest: Maer de Godtvreesende sullen schoone Palm-boomen ende Wijnstocken hebben: Sy sullen schoone Ionck-vrouwen met schoone groote ooghen, ende klare aengesichten hebben, die daer oock hebben sullen verhevene ronde borsten, ende sy en sullen gheen leughenachtige Wijven, ofte anders eenige ontuchtige Vrouwen ghehoor geven, ende dit is een heerlijcke gave Gods, ende wie dat verkrijghen wil, die gheloove de waerheyt ende bidde Godt aen.
Auteursrechtvrij