De Arabische Alkoran

In den name des barmhertighen ende goedigen Godts. LXIV. Capittel.

DAer sal eenen dach comen, aen welcken de Sonne sal verduystert werden, de Sterren sullen van den Hemel vallen, de Bergen sullen in malkander sincken, ende alle Dieren sullen haer op eenen hoop vergaderen, de zielen sullen weder in haer lichaem komen: den Hemel sal hem verdeelen: Het vyer sal aengesteken, ende het Paradijs sal verciert werden, ende aen desen dach sal een yder ziele bekennen wat sy in desen leven gedaen heeft. Ick zweere by de duyster

[fol. 156]

nacht, ende by de klare Morghen-roode, dat dese woorden waerachtich, ende niet gheloghen zijn. Wie Godt dient, die is groot voor zijn aengesichte.

De Prophete en is gheen verduyvelt mensche, maer hy hout vele vande geboden Gods, ende wie daer wilt vroom werden, die moet dese leere begrijpen, op dat hy op den rechten wegh wandele, ende niemant en kan dat sonder den wille Gods vercrijghen.