Het Belfort. Jaargang 12

[p. 57]

Bij 't wiegje.

Rust, rust, mijn zoete kindje rust,

Bij 't wiegje kleen waakt steeds uw moeder,

Die u, met liefde in slaap gekust

Beveelt aan God, den allehoeder

Slaap rustig, ja maar immer voort,

Ontwaak niet uit dien zachten sluimer

Vóór morgen weer de scheemring gloort,

Dan ademt gansch de schepping ruimer.

Droom zacht mijn lieve kindje kleen;

Nog onbewust van 's levens zorgen,

Ga sluimrend door uw kindsheid heen:

Dat rustig zij uw levensmorgen!

Dan later kome de heldre jeugd.

Zij zal, helaas! te vroeg reeds komen,

Zij, brengend ja wel heil en vreugd,

Doch ook ontgoocheling der droomen.

Maar weg! gebannen dit gedacht!

Slaap zonder kommer steeds, mijn engel.....

Geheimnisvol valt stil de nacht:

Slaap wel, dû kleene, lieve bengel!

Hasselt.

Franz.