Biekorf. Jaargang 21

[p. 128]

Van de Donkerklokke⁽¹⁾

ALS Vrouw Weyn nog kind was, werd ze door haar grootmoeder benauwd gemaakt van de donkerklokke. De andere moeders deden 't ook. Al de kinders, die 's avonds als 't donker was op de straat kwamen, werden opgepakt door de donkerklokke die toen door de lucht vloog, en meêgevoerd naar een hoogen berg, zoo hoog tot tegen de wolken. 't Woonde daar een vogel die al de kinders op at.

Als Vr. W. grooter werd, vertelde heure grootmoeder over den oorsprong der donkerklokke. Toen grootmoeders moeder nog leefde en zij een kind was, waren zij op een helle donkeren avond buiten. Op eens hooren zij boven hun hoofd een geruchte lijk van eene groote bel of kleine klok. Van daar schrik, en geloop naar binnen, iedereen komt buiten, de gebaren ook, de straat staat in rep en roer daar het geklingel en gebel altijd aanhoudt. 's Anderendaags weêrom 't zelfde, en alzoo verschillige avonden te reke. Daar het volk in dien tijd zeer bijgeloovig was, werden er alle schrikkelijke dingen uit voorspeld: oorlog, pest en dieren tijd. Dat heette nu de donkerklokke. - ‘Maer eyndeling kwam het uyt wat dat de donkerklokke was. Een guyt van een boerenzoon wist eenen grooten uyl slapen, had hem gevangen gemaekt en een groote bel aengedaen; dan laten vliegen voor de grap.’

Nu 't kwam uit en de menschen om hunne kinders van de straat te houden 's avonds, spraken voort van de donkerklokke....

Vr. Weyn

Weet er niemand meer van de donkerklokke?

(1) Zie Biekorf (1895), 6^e j., bl. 159 en 224.