Bientje Maren te Bulskamp
Bientje Maren, die geen van de fijnste was, moest boodschappen doen voor Karel Fieren, en moest voor hem meebrengen: een kluit sjiektabak, een bol wit garen van nummer zoveel en een stuk lint voor de venstergordijnen.
Om het niet te vergeten ratelde hij in één adem zijn litanie af:
‘E klute sjiektubak, vor Karel Fieren um zijn mond; è bolliege garen nummero wit, en è stiksje lint ènstènsvinsters’ (ends tends vensters).
Een andere keer moest Bientje twee kilo boter halen. Hij was goed zijn les gespeld: ‘een kilo voor uus (ons), een kilo voor Eugenie Pauwels. In de mond van Bientje klonk dat als volgt ‘twee kilo vo juuj, en è kilo vo Juli Poj’.
Toen hij nog klein was wilde hij tegen Cesar Verdoolaeghe zeggen: ‘Cesar, 't school gaat an’. Wie Bientje beluisterde hoorde het volgende: ‘Tjeetla, tlo tla tla’.
En dan is men nog verwonderd dat er aan de voet van de toren van Babel een spraakverwarring ontstaan is...
L.D.