De Brakke Hond. Jaargang 8(1991)– [tijdschrift] Brakke Hond, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 78] [p. 78] Koen Stassijns Menuet Ik speelde ooit piano op je ribben, liefje, en je lach smolt boterzacht en druppelde in witte wolkjes neer. Die aanslag werd veel later toen zij met de moeë ogen van het opgejaagde ree naar bed verlangde aan de sneltrein van mijn handen doorverteld. Het werd een lang verhaal, een sprookje dat niet echt kon duren want de uren breken vingers, slaan hun opstand uit elkaar. Ik speelde ooit piano op je ribben, liefje, en je lag met al je vleugels open maar het regent en het regent elke dag. [pagina 79] [p. 79] [pagina 80-81] [p. 80-81] [pagina 82] [p. 82] Vorige Volgende