Commentaar op het Hooglied

LXXXV Hoe die brudegom die bruut prijst

Want dese lere ootmoedelike
Die bruut ende ooc vriendelike
Ontfaet. des spreect die brudegoom
Voirt uan hair in groten room
¶ Als die lelien inden doren
So is miin suete lief vercoren
sicut lilium inter spinas sic
amica mea inter filias xxviij
¶ Onder den dochtre merc dit wale
Hoe bequamelic dese tale
Becomen mach der lieuer bruut
Dair hair lief hair sulc saluut
Gheuet uan minliker minnen
Ende uan prise in allen sinnen
¶ Die lelie heuet menige noot
Vanden doorne in windes stoot
Nochtan blijft si euen scone
Dus is die heilige kerke ghewone

[fol. B17rb]

 

Dat si onder die quade bliuet

20

Euen scone ende doch becliuet

 

Al hebben wi alle kersten name

 

Doch en siin wi niet bequame

 

Euen ghelike den brudegom

 

Die goede sijn alle siin roem

25

Nochtan heet die bruut die quade

 

Dochtren: want si in gods ghenade

 

Hebben kerstenheit ontfaen

 

Dair si luttel dinken aen

 

Si nemen sinen lichaem mede

30

Ende siin bloet te menigher stede

 

Ende leuen alle uanden sinen

 

Nochtan moeien si ende pinen

 

Die goede mit menigher plaghe

 

Ende uerdruckense alle daghe

35

Dair om prijst god sine bruut

 

Dat siin alle goede uut ende uut

 

Dair si onbeweghet bliuen

 

Onder die quade ende doch becliuen

 

Inder doghet so lanc so mere

40

Dats wel bequame onsen here

 

Want die quade vro ende spade

 

Doen den goeden onghenade

 

¶ Die lelie is ooc openbair

 

Wel verchiert ouer wair

45

Dair si wasset onder die doren

 

Dus is die goede die is vercoren

 

Van gode onder die sondaren

 

Die quaetheit driuen sonder sparen

 

So die goede om gode meer lijt

50

So hi in gode meer verblijt