Contour. Jaargang 3

[p. 18]

J.H. van Dijk

Gading

Ghestadighe minne draghe ic altijt

Een fonkelende draad over de afgrond en glanzend
Als een spin aan de galg maar dan der bloemen
Stilstand daartussen
Drijvend of zinkend een caisson voor het sluitgat
Als het aanwaaien van water hoog
Hoger over de kookplaatsen ranselt
Waar donkere vonken en sintels verraden
De hijgende laatste mens
Is het woord

Maar mijn taal in pijnstille kamers
Breekt open en etter en droom
Drijven op uit de koorts
Maagden en heksen steigeren achter de heggen
En steeds weer bungelt in het oosten
Het lijk van een nieuwe dag

Tussen de stokoude rozen