Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 100

Frans de Wilde
De angst

Op vilten voeten sluipt hij langs de muren;
De deur is dicht. Hoe kan ik hem ontkomen?
Zijn groen oog loert tot in mijn diepste dromen:
Zo kan dit niet het hele leven duren.

Want 'k weet het vast: eens zal hij me bespringen,
Dan gaat het om de allerlaatste dingen:
Zwakheid of durf, kreet van triomf of snik.
Dan is het: nu of nooit meer, hij of ik.