Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 103


José de Poortere Aan Kafka er is eerst een rode bloem uit zijn hart tot in zijn mond gekomen. zwammen groeien in zijn hoofd één spatt' haar geuren open in zijn woordzakdoek
[pagina 620]
zijn haar wordt met grijs doorstoken, als de zwam wit is, is hij dood de hersenvliezen voelen lood. plots is er pijnlijk vruchtvlees gekomen, wit en geen dood ze hebben de leegte gesloten het vocht uit de vliezen in de laatste vragen gespoten; nu is er een rode inktvlek en blauwe bomen tikkende tokkers mia pia paradijs vliegtuigen voor vlinders fietsen voor padden een glijbaan onder de handen. in een muur van nieuwe stenen aan de overkant zijn er zwammen blijven groeien de atoompaddestoelen voor de laatste moord.