Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 104

Sonja van Mechelen
Aan de kinderen die niet meer spelen kunnen

Tegenwoordig nu de kinderen niet meer spelen kunnen
nu de tere televisiekinderen niet meer spelen kunnen
doe ik moedertje voor doe ik vadertje voor
speel ik met tranen in mijn stem: het is bedtijd!
speel ik met ogen bemin mij speel ik met voeten dans eens
speel ik met handen een brugje vertrouwen gemaakt
maak ik leven in pop en trein in wagen en locomotief
pomp ik de rook uit mijn longen in het fijn kamertje
maak ik muziek met een grasje
sta ik te bakken met het vuur van woorden een flensje van maneschijn

[p. 557]

 

tegenwoordig nu de kinderen zo arm zijn zij met

 

de pa's met de sleeën de ma's met de haast de vrouwenbeweging

 

de slippertjes en de taboe's de wetten en uitjes de

 

ouderkeuze de huisfilms de geldétiketjes nu

 

zie ik de woningnoodmeisjes blasé

 

de bromboys vol vernietigingsdrang

 

wie kent er de liedjes van weleer

 

de kleine verrukkelijke muziek die uit de kinderkamer kwam?

 

 

 

ik doe moedertje voor ik doe vadertje voor

 

maar zij komen bij mij niet kijken!