Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 104

Renaat van Rijnsland
Lente

Liggend

in de bedding

van hei en zand

buiten de band

der taal

hangen mijn dromen

langs de bosrand

blauw.

De gebogen weg

houdt stil: brekende

hemelzee

dragend herinneringen

warm en diep: enkele jeugd

en het konisch

groeien in elkaar

tot één element.

Wie liet me achter;

wie zoekt me. Ik ben

zoveel lente

alleen.