Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 112

[p. 595]

Gery Helderenberg

Sub tectum meum

Met pannen, stro of blauwe lei
bouw ik een dak ons voor de nacht,
op muren van baksteen en klei
waar ik de verre vriend verwacht,
met kapgebint en keper nagelvast,
met de kijkuit over de baan
eer wind en stortvlaag ons verrast
laat ons niet dakloos in de regen staan.

De lamme helpt men door het dak
en daken steekt men groen en goud,
en iemand hokt in de barak.
De ark is van acaciahout,
het tentenpark in de woestijn
en 't riet glanst bij de jonge maan,
ik bid en hoor de naald der pijn:
laat ons niet dakloos in de nachtvorst staan.

Maar wie heeft luif en dakschild neergehaald?
Ik sta aan ijs en vuren bloot.
Waar schuil ik eer ik heb betaald
de cijns tegen de zure dood?
Blijft mij geen schutdak boven 't hoofd,
wij zullen, vriend, vlak naar de wolken gaan,
de Vader - 'k heb het altijd zo geloofd -
laat ons niet dakloos voor de sterren staan.

[p. 596]

De non vandaag

De tralies breken. Zet de cel
in blauw pastel. Reik mij de jurk
voor dit seizoen. Dan barst de knel
dood ijzer, krammen, hout en kurk.

Naar alle winden kijk ik uit.
Een toren staat vernietigd klein,
er valt geen zon meer in de ruit,
in mijn kwartier geen groen terrein.

Ik loop tussen beton en glas.
Waar gaat de mens dat ik hem zoek
en hem met brood en wijn verras,
met de profeten uit het Boek?

Wat baat de rok, de boezelaar
als maar de ziel omsluierd blijft,
als ik Gods rozen openbaar
en Paulus woordzang die beklijft,

als 't Hooglied nog de snaren spant
en ik de Liefste niet verraad
en 'k niet vergeet het schroeiend zand
en honig word in rots en raat,

als ik de pit der bruidsmystiek
niet tussen vuur en vinger doof.
Ik ben niet dwaas, ik word niet ziek
als ik mijn Christus maar geloof,

[p. 597]

 

en lijk doorwinterd bijenwas

 

Paasnacht voorbij nog branden kan,

 

en geurend bloei lijk zomervlas

 

en 'k word gepeld, hard, in de wan!

 

 

 

Zo trek ik alle buurten door,

 

de nacht van roet en amarant,

 

de non vandaag, de tijden voor,

 

de wijze in haar onverstand.