Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 129

[p. 734]

Paul Brondeel
Ademnood

Als in de nacht
mijn adem in de nood
mij nauwelijkse kracht
verleent om in dit oude huis
nog mens te zijn,
op leven en op dood.

Het zweet is water dat al mijn angsten vloeibaar maakt.

Ik haat dit haperende leven in mijn borst
in deze stapsgewijze nacht
die loodzwaar op mijn schouders leunt
en lacht.