Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 131



[pagina 99]
Lodewijk Doumen Vergeethoek Ik kan alleen woorden ontmoeten, u niet meer. Maar hiermee houdt het groeten aan, zozeer, dat ik wel moet geloven, dat gij luistert: zoals ik omgekeerd uw stilte in mij hoor. Gerrit Achterberg
1 als een versteende herinnering uit het mausoleum met een huid van pijn en handen van verlangen wachten op je komst wakker schrikken op het uur van de wolf op het lege kussen groeien wortels van jouw dode haar in mij verder
2 een trein rijdt leeg langs omgehakte berken een oog zonder wimpers herkent de bijl, de schop, het touw ik trek mijn overschoenen uit was traag mijn handen het vuur is oud bevroren de grond de zieke eik is niet geveld jouw laatste brief nooit besteld