Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 131

[p. 346]

Pieter Luykx
Gedicht

het was het ogenblik, waarop haar lichaam
koos voor wat niet meer bewoog,
dieper werd en niet meer golfde,
- zoals sneeuw dwarrelt, smelt
en kiest voor water, rimpelloos water -

verdween uit een vorm, daaruit wegstroomde
en zonder moeite zich opende voor leegte,
toegebogen leegte en zo op zijn mooist