Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 144

[p. 677]

[Marcel Wauters]

Een blinde staat
sinds uren aan de hoek van mijn straat
hij weet niet
dat een verdriet
mij innam en ik steeds denk denk hopeloos denk
hoe hem een geschenk
te kunnen aanbieden dat hem zou verblijden
maar wat kan ik geven om de wereld van een blinde te verwijden
ik weet het niet
weet ik het nog niet

Ge staat al veel te lang
met uw houten been in een plas water
te dromen
in uw hand
is het allumettendoosje dat ge niemand reikt
vuil geworden
ge merkt het niet eens
en de vader van de veroordeelde van jacob smits
droeg reeds uw gezicht
weet ge dat ook niet
maar morgen misschien
koop ik een allumettendoosje van u

Brussel place louise 5 uur
mensen rennen mensen omver
in een lawine van mensen
een blinde
schreit op een kindertrompet
chérie j'ai fait un rêve
schommelt zijn witte stok op de maat
que ce rêve ne s'achève⁺

+ Tijd en Mens 4 - maart-april 1950 - ‘Er is geen begin en geen einde’ (fragment) - Marcel Wauters