Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 144

[p. 694]

Wij weten dat god...

Wij weten dat god het zonlicht is en de maan,
De regen en de nacht, de wezens en de dood,
Verwachting en mislukking, droom en daad,
't Voorbije en wat komen zal, levend
Hier in de zenuwwereld van mijn hand.

Maar god heeft geen belang. De mens is sterker.
God is de plant aan het raam machteloos
Groeiend naar warmte, redeloos gedood
Om een gril, om een vergetelheid.
God is het dood kind van de buurman,
Ergens tussen sterven en uitvaart
Vergeten. God is de motor van staal
Na eeuwen arbeid en een jaar gebruik
Verworpen, ingenomen door het welig onkruid
Waar de regen 't werk der eeuwen herbegint.

De mens is sterk.
Hij draagt zijn god gelijk een moeder haar kind
En laat de vrucht verdorren en staat vrij,
Los van de planeet, los van zijn broeder,
Gevangen in het eng en eindeloos land van honger
Naar wat hij duizendvoudig doden kan
Maar nimmermeer beminnen,
Sinds alle zaad in dode bodem valt,
Sinds regen 's nachts de wijsheid weent
Om wat voorbijging zonder liefde, zonder band.⁺

+ Tijd en Mens 18 en 19 - april 1954 - ‘Wij weten dat God...’ (fragment) - Ben Cami