De fragmenten van de Limburgse 'Floyris en Blantsefluor'

Fragment 11: De gelieven worden ontdekt

[.........] ne wisten.
Die coninc do ne cunde ⁺
[........................................
..] Floyris were man of wif,
so sco[ne was sin lif].
Her ne hatte bart no die grane.
[..................]ne
die [heren] die dar waren
[.......................]
Mer do her die wa[r]heit sag, ⁺
dat Floy[ris ..............
do war]t her vil íer[re].
Her greip sin swert [.....^{+ +}
.................................
da]t her die [kin]de beide
te tode ir[slůege] ⁺
............. g]enůege.
Grot [ge]lucke des gewielt ⁺
[..............] inthielt
ende dachte an sinen můe[te:
‘[..............] grot]e s[c]ande
spreken alre [.............]

Vertaling

[.........] niet wisten.
De koning kon toen niet
[.......................................]
[..] Floyris man of vrouw was,
zo mooi was zijn uiterlijk.
Hij had baard noch baardhaar.
[..................]
de heren die daar waren
[.......................]
Maar toen hij de waarheid ontdekte,
dat Floyris [..............]
toen werd hij heel erg boos.
Hij greep zijn zwaard
[........................]
dat hij de beide kinderen
dood [zou slaan].
[.............] veel.
Groot geluk zorgde daarvoor
[..............] inhield
en dacht bij zichzelf:
‘[..............] grote schande
spreken alle [.............]

+ 228-232 De koning kon niet vaststellen of Floris een man of een vrouw was. Vgl. A, v. 2652-2654: ‘en son vis nul sanlant n’avoit/ qu’il fust hom, car a son menton/ n’avoit ne barbe ne grenons [...]’. (Vert.: Aan zijn gezicht was niet te zien dat hij een man was, want op zijn kin had hij geen baard en geen snor).

+ 236 Hij laat de borst van Floyris ontbloten en ziet dat hij een man is. Vgl. A, v. 2666: ‘que cil est hom’.

+ 239 In het Frans wil de emir na de ontdekking van het bedrog Floris pas doden nadat hij weet wie hij is.

+ 239 In het Frans is sprake van het blanke zwaard dat boven de kinderen zweeft. Vgl. A, v. 2672: ‘L’espee nue sor aus virent [...]’. (Vert.: ze zien het blanke zwaard boven zich).

+ 242 De Smet vult aan: ‘ir[slan]’. Het rijm vereist de conjunctief: ‘ ir[slůege]’.

+ 244 ‘gewielt’. Vorm van het werkwoord ‘gewalden’, beschikken.