Een gheestelijck lust hofken

(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een– rechtenstatus


XXIV. Tot die Handen. WEest gegroet Iesum mijn Heere, Die vermoeyt zijn in den strijt, Men recht u ermen te seere Het is te veel dat ghy lijdt, Want al u lidtmaten teere Vyt haer plaetsen gaen seer wijt. Zijt gegroet door-boorde handen, Met nieu Roosen schoon beplant, Iae door-nagelt t'uwer schande Dat het Bloedt aen elcken kant, Neder komt geloopen, van den Hoogen Kruyce in het zant. Siet het valt van beyde zijden, Vyt de handen nederwaert, Root als Roosen, want sy lijden, De pijn die mijn ziel bezwaert V droefheyt is mijn verblijden, Laet ons eenmael zijn gepaert. In mijn hert stel ick de wonden, Van u handen root van bloet
[pagina 50]
Die ick geerne met den monde Vyt sou drincken, vondt ghy 't goet Want niet beter voor mijn sonde, Dan soo treffelijcken vloedt. Hoe gereet komt gy vertoonen, Aen een ider u bijstandt: Gy roept al die goe' persoonen De quae' treckt gy met handt, Om een ieder te beloonen: Van de vrugt aen't Kruys geplant Laet my oock deelachtigh wesen, Van soo kostelijcken prijs, Die mijn ziele kan genezen Op soo wonderlijcken wijs, Ghevende hen die u vreesen V Lichame tot een spijs. Treckt tot u al mijn sinnen, Mijn macht, wil om met verstant t'Overdencken dese minne, Die u heeft aen't Kruys geplant Dat ick eens gevoel van binne, Wat een liefd' u heeft gebrant. O Iesu uyt liefde pueren, Maekt my suyver, reyn, en kuys: Laet my aensien t'allen ueren, Die victorie van u Kruys, Deylt die meed' u Creaturen, Die daer woonen in u huys. O alderheylighste handen! Suchtende omhels ick die: Voor u pijn, u smert, u schanden, Danck ick u, aensiet doch my Mijn tranen menigerhanden,
[pagina 51]
Maeckt my eens van droefheyt vrij. Laet de druppels op my daelen, Die daer vallen nederwaert, En de schulden al betalen, Daer mijn ziel meed' is bezwaert: Laet u handen die onthalen Als mijn lichaem gaet ter Aerd'.

Vorige Volgende

XXIV. Tot die Handen.