De gheestelycke vryagie
(1624)–Anoniem Gheestelycke vryagie, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 343]
| |
Mijn binnenste is onghesont.
O ghy hemelsche Coningin,
Moeder vol van ghenaeden,
Al ist dat ick een sondaresse bin,
En wilt my niet versmaeden,
Want door die sonden quaedt,
Sydy komen tot desen staet:
En soudy ons sondaers dan niet komen te baet?
Maer die met een oodtmoedich hert
Tot v pleghen te vluchten,
Noyt van v versmaet en werdt:
Waerom sou ick dan suchten?
Maer soo kom ick oock tot dy,
Want naest Godt syde ghy,
Daer ick my meest op betrouwe vry.
O ghy dochter van Abraham,
Daer Godts Sone in quam daelen,
Die wt v zijn vleesch aennam,
Om voor ons sonden te betaelen:
Wanten hadden de sonden ghedaen,
Godt en hadde noyt vleesch ontfaen:
Soudy ons sondaers dan versmaen?
Ick bid v toont my ghenae,
Door v bermherticheden,
Al kom ick tot v seer spae,
Stelt mijnen gheest in vrede,
Op dat die haestighe doodt,
Door Godts rechtueerdicheydt groot
My niet en ouerualle in desen noodt.
O Maria doet mijn woordt,
Hy en sal't v niet ontsagghen,
| |
[pagina 344]
| |
Op dat ick van nv voort,
Mijn boosheydt mach aflegghen:
Dat ick de sonden schau,
My biechtende met berau,
Die werelt metten vyandt verspau.
Helpt my toch wt mijn leet,
Ende spreeckt toch tusschen beyen,
Ick ben noch soo onghereet
Om wt dese werelt te scheyen:
Verkrijcht my spaetie en tijdt,
Aen Iesum ghebenedijt,
Dat ick door penitentie worde bevrijt.
Bidt voor my aen onsen Godt,
Dat ick mach deucht hanteren,
Onderhoudende zijn ghebodt,
Oock mach perseuereren:
Want al ist beginsel schoon,
Noch en hebben wy gheenen loon:
Maer die volherdich strijdt ontfanckt de kroon.
En zijt tot mijn ghebedt niet doof,
Al ist dat ick v stoutelijck nope:
Vercrijcht my een groot gheloof,
Ende oock een vaste hope,
En een vierighe liefde met
Om te wandelen in Godts Wet,
Want sonder liefde blijf ick besmet.
Als my mijn kracht begheeft,
Ende doots noot my komt ontringhen
Als ziel ende lichaem beeft,
Inde lest eure vol allenden
Weest my dan goedertier,
| |
[pagina 345]
| |
Als ick scheyde van hier,
Dat ick mach ontgaen dat eewich vier.
Als my begheeft het ghesicht,
Ende het ghehoor my heeft besweken!
De tonghe door doots ghewicht,
Niet meer en can ghespreken,
Wilt dan ghedachtich zijn,
Alle de begheerten mijn,
Die ick v versoeck op dit termijn.
PRINCESSE. Princesse excelent,
Vercrijcht my toch ten lesten,
Dat het Heylich Sacrament,
My aen uwen Sone soo mach hechten,
Dat ick met dese teer-spijs,
Van hier reyse int Paradijs,
Daer ick hem eewelijck loue ende prijs.
FINIS. |
|