Haagse liederhandschrift

9. [Werlich mir is ein wijf]

Werlich mir is ein wijf
Liever dan mins selves lijf,
Ende liever dan ye dinc gezi.
Si is min ende lievet mi
Boven al das mir tzÜ-hoert,

[fol. 5ra]

 

Und hait mir gantzlich ontfoert

 

Hertz und och der zinne min:

 

En ghene kan geweldich zin,

 

Die hait zi beyde in ir gewalt.

10

Vort so is an ir verzolt

 

Lijf, moyt, goyt ane sceyden.

 

Si is mir lief, und mach mer leyden

 

Nummermee zu ghenen ziden.

 

Min hertz moet sicher verbliden,

15

Wan ich anzie den roeder mont,

 

Die mer zus vrÜntlich hait gewont,

 

Werlich so es min troren cleyne.

 

Hets wal recht, want so reyne

 

Een wijf wert nye ghesien,

20

Des wil ich der warheit ghien.

 

Alse is die lieve vrouwe min:

 

Ir ogen glans als een robin,

 

Ir mont vruntlich lachin staet,

 

In wonnentlicher bloyender waet

25

Ir lijf na wunsch geschaffen al;

 

Wes goden wiven tsemet wol,

 

Dat mach men werlich an ir scouwen.

 

Ich zvere daz bi mire trouwen:

 

Si is wortsel alre doget,

30

Und ir so wijflich hait genÜecht,

 

Dat zi is een troest der eren.

 

Ir lof nyeman kan verkeren,

 

Want god na wunsche hait gestalt

 

'tWer wonder, word ich ummer alt,

35

Wan ich gedenche der reynre zart,

 

Die ir zus wijflich hait bewart.

 

 

 

Explicit