Haagse liederhandschrift
(1940)–Anoniem Haagse Liederhandschrift–
Auteursrecht onbekend[A] Elende Daer twee herzin sich vereenen
In wal denchen, in wal meenen,
Daer is minne gewortelt vaste,
Gheladen met so sueten baste,
5[regelnummer]
Dat niement en kan den gront geweten,
Hi ne heb der minnen pat gemeten.
Doe ich die reden ierst verhoerde,
Bevielen mi so wael die worde,
Dat ich doe began zÜ denchen,
10[regelnummer]
Ho rechte minne so mach henchen.
Rechte vort ter selver ure
Began ich denchen, dat nature
Onder reden is gezat,
Onde dan elc hout sinen pat:
15[regelnummer]
Reden boven, nature onder.
So is't herde cleine wonder,
Dat rechte minne in eren staet;
Mar is't, dat reden ondergaet,
Wie sal dan nature letten,
| |
[Folio 26vb]
| |
20[regelnummer]
Si ne moet volgen haere hetten.
Vint si die best al sonder hoede,
Sus comt toe, als ic vermoede,
Als bi der naturen gewelt,
Die boven reden is gestelt.
| |
[B] Owe owe25[regelnummer]
Daer twee lieve sich verenen
In wal denchen, in wal meenen,
Daer is hem beiden willecome
Hovescheit, miltheit und vrome.
Hovescheit hoert yemant toe
30[regelnummer]
Altoes te doen, ich seg u hoe:
He sal zin hovesch in sinnen wille
Ende altoes zwigen stille,
Datter doget is onbequeme.
Hi doe woel in haren name,
35[regelnummer]
Si sal een vruntlich lachen geven
Hem, ende he moet al zin leven
Om dat lachen wesen milde.
Dit's recht, die also leven wilde!
't Lachen doet wapenen wal den man,
40[regelnummer]
Ende doet en dringen daer bet an,
Daer men wal met wapen doet;
Des is menich worden vroet,
Sprach Her Erentrijch, die cone,
Die elken troest wol te doene.
|
|