De historia van den souen wysen meisteren

wo de keyserinne kumpt gantz eerliken vnde entfenckt den sone myt eren iuncfruwen.

DO de keyserynne horde dat de iunge here kamen was, do makede se sik vp myt iuncfrouwen vnde clederen als se alderbesten konde, vnde quam hen to deme keysere vnde to syneme sone, dar se by een ander seten. De keyser heth se by den knapen sytten gaen. De keyserynne sprack to deme keysere. here is dyt iuwe sone, de also lange in deme elende ghewesen is by den wysen. De keyser sede ia. Ick en weet ouer nycht wo yd is to ghegaen he en wyl nycht spreken. Do sprack se. here beuelet ene my. ick wyl ene wol maken sprekende. De keyse-

[fol. 6v]

rynne nam en by der hand vnde wolde ene van daer voren. De iungelinck werde sick, De vader sede dat he myt er ginghe. De iungelink negede sik deme vadere trurliken vnde was em horsam. De keyserynne vorde ene in eene kamere, vnde een yslik moste van er gan vnde satte en vp een bedde to sik vnde sprak. Herte leue dioclesiane wo hebbe ik so grot iamer na dy ghehat van deme male dat ick ersten van dyner schonheyt vnde wyszheyt hebbe vernomen, men nu hebbe ik myt mynen oghen gheseen dat dy ghelyck nicht leuet vp erden an schonheyt vnde an allen wandel, wente du byst den myne zele leeff hefft. o du leue Dyoclesiane, ik hebbe id also geschicket dat dyn vader na dy heft ghesant. Spreck my doch to mines herten troest, do een teken der leue to my anders ick sterue. Sodane rede vnde bede dreeff se vnmatigen vele vnde wo se noch ere reynicheyt hadde beholden vnde wo syn vader er were nicht geweldich geworden dat hadde se eme alle to troste gedan, vnde myt der rede vmmeuenk se den heren vnde sprak herte leue Dyoclesiane do nu myt my wat du wult vnde nym war mines stolten liues. De iungelink brack sik van er. Do se dat sach, do sprack se, herte leue Dyoclesiane, du hest lichte sake to my van des wegen du wult nicht spreken to my. So nym dat papir vnde black vnde scryf my efft ik schal een truwe vnde hopen to dy hebbe De iungelink schreff dusse wort, van my weset des vruwe bericht dat ik den bongarden mynes vaders nicht wreuelik verstore, eft ik dat dede wat vruchte hadde ik dar van, Ik weet wol dat ick tho gade gantz swarlik sundighede vnde ik mochte mynes vaders volke nicht entlopen noch hyr van tho so grotheme ouele my nicht en reyse des bidde ik dy. Do de key-

[fol. 7r]

serynne dat lasz, do to reet se den breff myt den tenen vnde warp ene hen, vnde alle ere geczijrde vnde cleedere to reth se, beth vp de vote, vnde makede syk suluen blodende vnder den oghen, vnde reep myt luder stymme, kamet my to hulpe, desse wyl my benodygen vnde my myt wreuele myne eere benemen. Dat gheschrey horde de keyser, vnde brack drade de kamere vp, vnde sine ridderschop myt em. vnde do he de keyserynne sach, so blodych vnde to reeten. Do vraghede he wat de sake were. Do sprak de keyserinne. Och here verbarme dy ouer my, vnde schouwe de groten vneere de my is ghescheen. Dusse is nicht iuwe sone he is de duuel. Ik vorde ene hijr in also gy my gunden. vnde do he hemeliken by my was, do bat ik ene dat he myt my spreke. des en wolde he nycht doen. Men myt alleme gheveerde dede he also, wo dat he by my sleepe. vnde do he merkede, dat ick em des nicht wol gunnen noch steden. Do to reeth he my myn geczijrde, vnde sloch my vnder myn antlath, dat ick gestalt bin, also gy my vynden vnde seen. Do se de keyser so blodich vnde to reeten sach. do wart he vertornet, vnde quaet van sik suluen, vnde boet vor syk dat me den knapen vorde in ene galgen vnde ene hengede. Do spreken syne rede riddere vnde knechte. here wylle gy iuwe bloet an gherichte hengen. De ghesette synt darumme ghemaket. Dat de, de yd verschulden na dem ghesette ghebotet weerden. Do leth ene de keyser in enen torn leggen beth des anderen morghens.

DO de keyserinne horde dat he nycht doet was. do weende se so seer, dat se nemant konde trosten. Do de keyser eeren yamer hoerde. do gynck he to eer, vnde vraghede se, wat se

[fol. 7v]

dar mede meende. Do sprak se. O leue here. Dat wete gy wol, wat groter vnere schande vnde laster iw vnde my iuwe sone heft gedaen. daerumme gy ene heten doden, nu leuet he noch. he sprak, morgen steruet he dorch dat gherichte. dat is dy vnde my eerlyker, wen dat men spreke. Ik hadde mynen zone gande gedodet ane gerichte. Se sprak. here schal he also lange leuen so vruchte ik dat iw geschee, als ens geschach enem groten heren, de enen bom hadde in synem garden, vnde de vrucht ernerde mannygen mynschen. De keyser sprak, dat segge my.