De historia van den souen wysen meisteren

wo de keiserinne sittet mit deme keisere

DE keyserynne sprak, gnedyge here, so nemet myner reede ware, vnde merket den syn. ¶ Id was een grot here to Rome de hadde enen schonen bomgarden, bauen alle syne bome. In dem garden stunt een boem gantz louelyker art de heth byna. de was wijt vnde schone wol geczyret myt esten. de gaff vrucht, de was gut vor alle suke, de ene soken wolde. vnder dem bome wosz vp een rijs van dem suluen bome. Dat vogede sik also dat de here ens mals in den garden gink vnde beschouwede dat rijs. he sprak to synen gardener, hebbe acht vp dat rijssz, vnde ware siner wol. De gardener sprack gerne. Do nu etlike tijt vergink, De here ouer in den garden quam. Do duchte em, dat dat rijs nycht so wol to neme als id scholde. he vragede den gardener wo dat to gynge. he sede. here de este des groten bomes sin to wijt, dat de sunne dar nicht to kamen kan. De here sprak, houwe em de este aff, dat de sunne moghe kamen to deme iungen ryse. Dat gheschach, vnde de boem stund gantz bloet. Daer na ouer mannyghen dach quam de here ouer wedder in den garden, vnde

[fol. 8r]

vant dat iunge rijs, dat yd ouer nicht was groter gewassen, vnde hadde nycht to genamen na synem synne. Do vraghede he ouer den gardener. de sprak. De hoghe des bomes deyt den schaden. Do leeth he ene gantz aff houwen, vnde he meende de iunge boem worde beter wen de olde. also verdoruen se beyde. Ouer de armen vnde krancken mynschen vervlokeden alle de dar yewerlde hadden raet to ghegeuen. Do sprak de keyserynne. here hebbe gy my wol vernamen vnde ghemerket. he sprack neen. Do sprack de keyserinne. Ik wyl id iw in der warheyt beduden. Dusse eddele boem is iuwe weerdyge persone. dorch iuw de armen vnde seeken getrostet werden. Dat iunge rijs is iuwe boze sone, de dorch de kunst wyl wassen, vnde iw mach verderuen. Darumme dat de sunne, dat is dat gude geruchte vnde wort de gy vp iuw hebben dat em dat weerde to ghelecht. Darumme here de wyle gy mogen so verdempet ene, dat iw de armen nicht werden ouel to spreken, vnde ere vlok nicht ouer iw ga. De keyser sprack. Du hest my ene gude leere ghegeuen, ick wyl dy volgen. morgen moet he steruen.

DO des morgens de dach vp gynk de keyser sath to gerichte, vnde gebot den sinen dat se sinen sone vor gherichte brochten. he wart verordelt to dem dode, vnde do me ene vorde an den galgen. Do schryeden de vruwen, O we wyl me doden den enyghen sone vnses heren. Do se ene nu na by den galgen brochten. Do was dar de ene meyster balaas, de quam eerliken rydende myt eerbaren luden. do de knape den meyster sach, do nygede he em vnde de ogen leepen em ouer. off he wolde spreken, Myn leue meyster, do dat beste by myneme vadere wente des is nu noet. Do sprack de meyster tho den

[fol. 8v]

de ene vorden, latet iw nycht so hast syn. ick ghetruwe myt myner wysheyt ene wol to beschermen vpp dussen dach, vnde em dat leuent beholden. Alle volk reep myt luder stymme. Ach leue meyster, ylet drade to dem keysere off gy ichts gudes mochten schaffen. De meyster ylede drade to deme keysere, vnde vyl van sinem rosse, vnde knede vor den keyser vnde sprack. Here, loff vnde eere sy iw ghesecht. De keyser sprak. Du byst es nycht weerdych dat ik dy grote, noch dyne ghesellen. Ik gaff iw mynen sone sprekende, nu is he een stumme, vnde noch meer dat groter is. he wolde my myne vrouwe vneren. De meyster sprak, by vns hefft he wol vnde wijsliken ghereedet men worumme he nu nicht en spreket, dat weet goth wol. van den anderen, dat he iuwe vrouwe scholde gevneret hebben, dat schole gy weten, de wyle he by vns is gewesen, dat wy des noch nicht van em vernemen. Darumme segge ick iuw, dode gy den knapen iuwen sone. so gheschut iuw werlyken also enem riddere geschach, de enen ghetruwen vogelhunt hadde vnde dode ene van reede wegen syner vrouwen, de hunt syneme kynde des leuendes ghehalp.