De historia van den souen wysen meisteren

wo de iunghelink allexander sinen olderen to der tafelen deenet vnde daer kumpt een nachtegale in dat vinster vleghen.

DO hoff de sone vp vnde sprak. Myn here vnde vader. Id is ghewest een ridder, de hadde nycht meer wen enen sone, also gy my hebben. den sande he to der leere to den wijsen, also gy my nu hebben ghedan. Do he nu souen iar vth was. De here vnde vruwe begunden to verlangen

[fol. 31r]

na deme sone. Se deden em eerlyke bodeschop, dat he quam vnuortogert. He quam, vnde se hadden grote vroude myt em, wente he was an der personen schone vnde tuchtych, ane alle wandel vnde adel vullenkamen. So voghede id sick eens mals, dat de olderen seten ouer dyssche. Do quam een nachtegale vnverschrockelik, vnde settede sik in een vinster yegen deme dyssche, vnde sanck so vrolick, dat id lust mochte syn. De ridder vnde de vruwe nemen wunder dar aff. De ridder sprak. Ach wo wol were deme, de dat wuste, wat de vogel meende myt deme wol singende De sone sede. Vader vnde here. ik wolde yd dy wol seggen. men ick vruchte ick bedroue dy. De rydder sprak neen, segge yd eerlyk vnde vrolick De iungelinck sede. De vogel meenet. Ick kame noch to den eeren. dat gy my water weerden to den henden langen vnde myn moder schal my holden de hantdwele. De moder sprak. des wyl goth nycht. vnde de ridder sede, des en schut nicht, dat ik dyn deener weerde. De rede lach dach vnde nacht deme rydder an, dat de sone syn here scholde weerden. vnde ens mals warp he ene in dat water, vnde sprak, wysage meer van dem vogel sange, du most leegen. De sone konde swommen, vnde swam an enen berch de lach in dem meere. dar cleuede he x dage. Do quam een schip dat schrey he an. Do de schypheren vnde de menne dat seeghen, dat he een wyslyk vnde stolt knape was. do nemen se ene to sick in dat schyp, vnde vorden allexdrum in egipten land, vnde gheuen ene eneme heren tho kope in deme lande. Dem heren wart allexander gantz leeff, vnde alle syneme hoff ghesynde, vnde was truwe. wyslyck vnde dogentlyck heelt he sick in allen saken, yeghen rijk vnde arm, vnde wart gantz vorneme

[fol. 31v]

in allen landen. Dat gheschach, dat de konynck van egipten wart senden na alle siner herscop, dat se quemen in syn lant. De hertoge nam den iunghelink myt em. De konyngk sprack. Helpet my vnde radet my, wor ick vare in deme lande, so vleget my dre rauen stedes na myt grotem gheschreye, vnde weet nycht wat dat bedudet, vnde were yemant de my de waerheyt seede, ik wolde em myne dochter gheuen, vnde myn koninckryke na mynem dode. Nemant was, de sick des vnderwynden wolde. De iunghelinck sprak to sinem heren. Wolde de konynck stede vnde vaste holden syne wort. ick wolde em de waerheyt seggen De here sprack. machstu yd beweren, ik wyl myt deme konynge reeden. He sprack Ia here vp myn leuent. De hertoge gynck to dem konynge vnde sprak Here ick hebbe enen wol ghebaren knapen vth veernen landen. de wyl iuw de warheyt seggen, wylle gy em stede holden, als gy hebben ghespraken. he seede Ia vpp myne konyncklike eere, vnde swoer em dat De iunghelynck quam als een engel, tuchtich vnde houesch vnde vul wysheyt. De konynck sede em, wo em dre rauen vele iaer weren na ghevolget vnde gevloghen myt groteme gheschrye, vnde wo he nycht en wuste wat dat were.