De historia van den souen wysen meisteren

[fol. 60r]

wo de greue Lippolt wonde in deme wolde vnde de keiser iaghedhe vnde hadde sik verloren vnde moste herbergen mit der vrouwen

COnradus de keyser regnerde by des ghetijden was een greue de heth Lyppolt de was van torne vnde vruchte wegen des keysers in eenen wolde in eneme ellenden hues ¶ Id geschach dat de keyser eens wart iagende in deme wolde vnde moste van noet by greue Lyppoldes vrouwen de nacht sin de ok in deme wolde was De vrouwe dede em na eren vermogende dat beste vnde so yd in der nacht ward so geneset se eenes kyndes dat was een knape, Des waerd de keyser eyne stimme horen laet in laet in, Do de keyser vth deme slape entwakede he gedachte vnde verschrak vnde sprak wat is de stymme laet in laet in wat schal yck hijr doen, Drade entsleep he ander werff vnde horde eene stymme gyff wedder gyff wedder gyff wedder To deme drudden male horde he ene stymme vluch vluch vluch keyser Conrat, wente de knape de nu gebaren ys de wert diner dochter man, Do de keyser dat horde alle syne aderen worden beweget vnde do id vro des morgens ward, De keyser sande twe van sinen deenren vnde sprak ghaet hen tho der vrouwen vnde nemet eer den knapen de auer nacht ghebaren is vnde snydet ene middene en twye vnde bringhet my syn herte, De deeners quemen tho der vrouwen vnde neemen eer den knapen vnde do de deenre den knapen an seghen vnde so schone vnde woll gestalt Do en dodeden se den knapen nycht vnde se satten en vp eenen boem vnde besorgeden yd dat em neen deer mochte schaden wente van groten verbarmede

[fol. 60v]

mochten se dat kynd nicht doden, drade vengen se eenen hasen, vnde nemen eme dat herte vth vnde brochten yd deme keyser offte yd des knapen herte were, vp dem suluen dach do iaghede een hertoghe in den wolde vnde quam vp dat spoer dar he dat kynd vp deme bome horde wenen, he nam drade dat kyndt hemeliken vnde gaff yd synre vruwen to teen hemeliken also offtet syn eyghen kynd weere in der wyse toch he yd vp vnde heten yd Hinrick Do de knape schone gewos vnde was an deme lijue wol geschapen vnde na begheerde vnde betugynghe armen vnde riken was aneneme, Do nu de keyser so vele horde segghen van deme iungelinghe vnde van sinre wysheyt vnde manheyt, He nam en van deme hertogen in sinen hoff. vnde gantz weynich wuste he dat he de was den he leeth elendichliken doden Do he nu ichteswelke tijdt in des keysers haue was, dat hadde ene alle leff dat in deme haue was men van wysheit vnde dogeden vnde beschedenheyt was eme nemant ghelick De keyser do he dat sach, he ghedachte he mach de syn van deme de dre stimme seden vnde na dy schal regneren vnde sath nedder vnde schreeff enen breeff mit sinre hant den he voren scholde to des keysers vruwen Dar stunt inne also, So drade du dussen breeff sust also leeff also dy dat leuent sy so dode ene De knape nam dussen breeff vnde was de nacht by enen prester vnde van modicheyt entsleep he vp der bank vnde dat voder daer de breeff inne lach de entveel em De preester was houesch vnde dede vp vnde lassz den breeff vnde an der steede stunt also, so drade du dussen breeff sust so dode en, dar screeff he so drade du en sust so gyff en vnse dochter vnde legghe se eme to. Do de keyserinne des heren breeff

[fol. 61r]

sach mit synen ingesegel, do besande se alle vorsten vnde heren in deme lande, vnde gaff deme iungelynge de dochter, de gewerschop geschach vnde ys warafftich. Do de keyser dat vernam vnde ok van deme hertogen vernam wo yd em wedder varen was vnde wo yd were een sake van gade geschycket, vnde makede en to enen eruen na synen dode vnde wart em leeff, Ick geloue yd sy keyser Hinrik van deme alle wysen vele eeren vnde gudes seggen, vnde des vruwe moste een gloyendich yseren dragen Also in sunte Laurencius leuen geschreuen steyt.

DEsse keyser ys god van hemmelrik de van des eersten minschen sunde wegen gantz tornich ys gewest vnde dreeff ene vth deme Paradijse vnde moste vleen in den walt dusser werlt. De getruwe god wolde yagen wo he de selen behelde De sande synen eygene geboren sone in den wolt dusser werlde, de dar de minscheyt an syk nam vth deme reynen kuuschen lyue marien He waerd gheboren to myddernacht Do ward ene stimme ghehoert dree mael, nym nym nym, de stymme schal horen een yewelik crysten mynsche he sy konnynk edder gewaldych. Dat eerste nym schalstu verstaen, du heffst ghenomen eene eddele sele na gade ghebyldet. To deme anderen nym dyn lyff myt vyff synnen dat hestu van gade entfangen. Dat drudde nym, alle elementen syn dy ghegeuen to eenen deenste dat is water, lucht, vuer, vnde eerde, dar du mede leuen most De ander stimme is de eerste gif wedder de sele de na gade ghebyldet is, vnde so kostlyken verworuen hefft. Tho deme anderen male gyff wedder vull vore de ghebade gades vnde daer na vervulle de werke der barmherticheyt. Tho deme

[fol. 61v]

drudden male gyff deme almechtighen gade dy suluen mit gantzer leue dynes herten vnde mit alle dinen krefften, vnde hebbe dinen euenen mynschen so leeff also dy suluen. De drudde stymme vluch, Dat eerste vluch den duuel de vnuerdroten dach vnde nacht vmme gaet wo he dy vorderue. vluch met den werken der barmherticheyt, Wapene dy myt den ghedancken des lidendes vnses heren Ihesu Cristi. To dem anderen, vluch dat vleysch dyner eygen nature vnde do dy mit ouinge dogentliken werken. To deme drudden male vluch, hebbe myt rechter bicht ruwe vnde leyde vmme dyne sunde, hebbe enen ghantzen willen de sunde nicht meer to donde vnde gyff neene orsake dar to, wente een sone is vns gegeuen vnde een kynd is vns gebaren de hefft dat ryke vp syner schulderen ghedragen. Dyt kynd hefft leyder veele lude de yd doden mit werken der sunde. men de twe neemen den knapen mit ghewalt dat is gades ghenade vnde syne ghewalt, auer de van den herten verderuen inwendich mit boser vorsate der sunde vnde leggen ene vp enen boem der sunde, dar vyndet een iewelik besorgede sele vnde de prelaten der cristen segghen wultu recht varen so nym een hasen herte dat is dyn lyff syn begherlicheyt. Item thu dar vth vasten vnde beeden vnde almissen gheuen deme almechtigen leeffliken heren Ihesu deme reynen knapen to eeren vnde leue. ¶ Id gheschut vaken dat de mynsche streeuet wedder dussen knapen mit bosen ghedancken vnde myt bosen wyllen vnde myt bosen werken, dorch de so vyl also yd an dy ys. De soete vnde leue here Ihesu Cryste dorch den breeff steruet. Id schal auer een bescheydende preester din bichtigher vth der hyllygen schryfft de breue anders

[fol. 62r]

scryuen vnde din werff keren in rouwe vnde in leyt, vnde bychte yeghen god so wert de leue Ihesus ane twyuel dy getruwen. Sunte Augustinus de sprikt Id was een sede wenneer een keyser storue dat me dan eer herte verbrande, vnde de asche in ene hoge eerlike stede dede. Dat geschach dat een keiser starf des herte en kunde neemant to asschen verbernen See vrageden wijse meystere vnde arsten wat de sake were, Se spreken yd were vergifft dar vmme mach dat herte nicht verbernen. Se nemen yd vth deme vure vnde deden dryakel dar to vnde leeden yd echts in dat vuur, do wart yd to puluere gebrant. Also moet de vergyfft der doet sunde myt rechter rouwe vnde bicht ghereyniget werden.