De Hollandsche Lelie. Jaargang 19

Blond Kindje.

Blond kindje, met oogjes zoo helder en klaar,

Met wangetjes zacht als satijn,

Met gouden lokjes en rozenmond,

Een zieltje zoo blank en zoo rein -

O, vlei er uw hoofdje een oogenblik,

Aan mijn rusteloos jagend hart -

O, druk er uw lipjes een enkele maal,

Op mijn lippen verbleekt reeds door smart -

Zie, eenmaal was ik ook een kindje als gij,

Een kindje - teer en klein,

Met stralende oogjes en blijden lach -

Een kindje - onschuldig en rein....

Ach, 't leven heeft mij zoo moede gemaakt.

Zoo moede, bedroefd en verslagen -

Het roofde mij onschuld, en reinheid, en rust,

Gaf smart slechts en leed mij te dragen -

- - - - - - - - - - - - - -

Blond kindje, op uw hoofdje aan mijn boezem gevleid,

Drupp'len tranen - langzaam neder - -

En bevende lippen kussen U

Zoo innig, en zoo teeder -

Uit een hart, dat te bidden làng reeds vergat,

Stijgt een vurige bede omhoog:

‘Dat God U zóó lief'lijk onschuldig en rein,

Blond kindje, bewaren moog?’

F.H.M.